روشی جدید برای محافظت از استخوان‌ها در پرتودرمانی

به گزارش سرطان نیوز، درمان‌های سرطان‌های سنتی با آسیب به بافت‌های سالم همراه می‌شوند، زیرا به دلیل جلوگیری از انتقال سلول‌های سرطانی، می‌توانند به بافت‌های سالم آسیب برسانند. محققان در حال حاضر روی روش‌های درمانی مبتنی بر فناوری نانو کار می‌سازند تا بر این پیوند غلبه کنند و احتمال بقا را در انواع سرطان افزایش دهند.

درمان‌های سرطان در حال حاضر به جراحی، پرتودرمانی و شیمی‌درمانی محدود می‌شوند. هر سه روش، خطر آسیب به بافت‌های طبیعی یا ریشه‌کنی ناقص سرطان را همراه دارند. نانوفناوری، روشی برای هدف قرار دادن مستقیم و گزینشی سلول‌های سرطانی با روش‌های شیمی‌درمانی، بهبود جراحی تومورها، افزایش اثربخشی روش‌های درمانی برای پرتو و سایر روش‌های درمانی کنونی به شماره می‌رود.

آخرینا "ملانی کواتاپ" (Melanie Coathup) و "سودیپتا سیل" (Sudipta Seal) مهندسان علوم مواد دانشگاه فلوریدا مرکزی، یک نانوذره "اکسید سریم" (سریوم اکساید) که یک آنزیم مصنوعی را طراحی کرده است که از استخوان ها در برابر آسیب ناشی از آن آسیب می بیند. از تشعشعات پرتودرمانی محافظت می‌کند.

این نانوذره همچنین باعث بهبود استخوان، کاهش دادن سلول‌های خونی و کمک به انتقال سلول‌های سرطانی می‌شود.

تقریباً ۵۰ درصد از بیماران سرطانی پرتودرمانی می‌شوند و پرتودرمانی نیز یک روش درمانی است که در آن از ذرات باردار الکتریکی برای کشتن سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود. حدود 40 درصد از بیماران با این روش درمانی بهبود می‌یابند. با این حال، آسیب به یک عارضه جانبی است که بر روی ۷۵ درصد از بیمارانی که پرتودرمانی دریافت می‌کنند، تأثیر می‌گذارند.

کواتاپ گفت: استخوان به دلیل کلسیم بالای آن، ۳۰ تا ۴۰ درصد بیشتر از سایر بافت‌ها تشعشعات را جذب می‌کند و در نتیجه محل آسیب پذیری است. پرتوهای حاصل از پرتودرمانی، استخوان را می‌کند و از آن استخوان به راحتی می‌شکند و به دلیل آسیب ناشی از تشعشع، بسیاری از افراد قادر به ترمیم شکستگی استخوان خود می‌شوند. در برخی افراد، این امر به قطع عضو برای رفع مشکل می‌شود.

بیشتر بخوانید

• پاکسازی کامل کانسر رکتوم با یک دارو ایمنوتراپی جدید (asco۲۰۲۲)

در حالی که پرتوهای به دست آمده از پرتودرمانی مستقیماً به سمت تومور قرار می گیرند، بافت سالم اطراف آن نیز آسیب می بیند و می تواند بسیاری از مشکلات سلامتی را برای ایجاد اختلال ایجاد کند.

کواتاپ اظهار کرد: در حال حاضر، هیچ دارو یا درمان دارویی برای محافظت از بافت سالم در برابر آسیب ناشی از تشعشع وجود ندارد. این نه تنها برای بیماران سرطانی که تحت رادیوتراپی قرار می‌گیرند یک مشکل است، بلکه برای فضانوردان و اکتشافات اعماق فضا در آینده نیز مشکل ایجاد می‌کند.

گروهی از آنزیم‌ها به نام آنتی‌اکسیدان‌ها کار دفاع طبیعی بدن را در برابر تشعشعات را برعهده دارند، اما این سیستم دفاعی به تنهایی بر تشعشعات تأثیر می‌گذارد و نمی‌تواند از بدن در برابر آسیب محافظت کند.

در این مطالعه، نانوذره‌تری اکسید سریم یا نانوسریا (nanoceria) را ساختند که فعالیت‌های این آنتی‌اکسیدان‌ها را می‌کند و مکان‌های دفاعی قوی‌تر را در محافظت از سلول‌ها در برابر آسیب دی. ان.ای ایجاد می‌کند.

سیل گفت: نانوسریا با ساختار شبکه‌های احیاکننده‌ای که به طور خاص طراحی می‌شود، کار می‌کند و مسئول بین بردن گونه‌های مضر فعال (که محصول جانبی پرتو درمانی است) می‌باشد.

کواتاپ این ماده را در موشهای زنده دریافت کننده پرتودرمانی آزمایش کرد.

کواتاپ گفت: مطالعه ما نشان داد که قرار دادن موشها در معرض تشعشعات در سطوح مشابهی است که به بیماران سرطانی می‌شود، به استخوان‌های ضعیف و آسیب دیده می‌شود. با این حال، زمانی که حیوانات را با این ماده درمان می کنند، قبل و طی سه دوز ارسال پرتو در طول سه روز، متوجه می شوند که آسیب استخوانی ندیده است و قدرتی مشابه استخوان سالم دارد.

این مطالعه همچنین نشان داد که درمان با کمک این نانوذره به کشتن سلول‌های سرطانی کمک کرده و در برابر بین رفتن گلبول‌های سفید و قرمز خون که معمولاً در بیماران سرطانی رخ می‌دهد، محافظت می‌کند. تعداد کم گلبولهای سفید و قرمز به این معنی است که بیمار بیشتر مستعد می شود و کمتر با سرطان مبارزه می کند و بیشتر می شود. یافته‌های جالب این است که این نانوذره می‌تواند سلول‌های سالم را برای تولید آنتی‌اکسیدان‌های بیشتر، کاهش سایر مواد (که می‌تواند از دست دادن استخوان می‌شود) و استخوان را تقویت کند.

تحقیقات آینده به تعیین دوز و تجویز مناسب این نانوذره و بررسی بیشتر کمک نانوذره به کشتن سلول‌های سرطانی خواهد بود. مطالعات همچنین مطالعات خود را در زمینه سرطان پستان می کنند، زیرا زنان بیشتر از مردان در معرض آسیب استخوان هستند.

کواتاپ در انتها گفت: بیماران سرطانی در حال حاضر با یک بیماری مبارزه می‌کنند. آن‌ها نباید نگران شکستگی استخوان و آسیب بافت باشند. بنابراین امیدواریم این پیشرفت را به کمک کند تا به زندگی عادی و سالم برگردند.

یافته‌های این مطالعه در مجله "Bioactive Materials" منتشر شده است.