- شهید رییسی در خدمت به سلامت جامعه پیشگام بود
- امید به زندگی در جهان تا ۲۰۵۰ بیش از ۴ سال افزایش مییابد
- انتشار سویه مرگبارتر آبله میمون در آفریقا
- تغییر در مقررات بهداشتی بینالمللی برای مقابله با بیماریهای همهگیر
- چاپ سه بعدی لنز چشمی ساده میشود
- تجهیز بیش از ۱۰۰ آزمایشگاه تحقیقاتی با ابزارهای شناختی ایرانساخت
- مدیران حوزه سلامت شهادت رییس جمهور را تسلیت گفتند
- ارتباط استفاده از سیگار الکتریکی با صرف وقت در رسانههای اجتماعی
- فرهنگ غنی ایرانیان در اهدای عضو / جایگاه نخست ایران در آسیا
- تاثیر تغییرات زیستمحیطیِ جهان روی برخی عارضههای مغزی
- رفلاکس معده شایع ترین بیماری گوارشی کودکان / راه پیشگیری، دوری از هوای آلوده و محرک های آلرژی است
- داروهای فشار خون خطر شکستگی استخوان در افراد مسن را دو برابر میکند!
- این نوع از سکته در تابستان بیشتر رخ میدهد
- بهبود کیفیت زندگی بیماران دیابتی با انسولینهای نسل جدید
- ماجرای تجهیزات پزشکی قاچاق در ایران هلث/ واکنش سازمان غذا و دارو
به گزارش سرطان نیوز، می تواند بسیار استرس زا باشد و بر سلامت روان فرد تأثیر بگذارد. افراد ممکن است غم و اندوه را تجربه کنند که به مرور زمان می تواند منجر به افسردگی شود. خستگی یا درد می تواند فعالیت بدنی را محدود کند و افراد را از انجام کاری که دوست دارند باز دارد. استرس در مورد آینده و غیرقابل پیش بینی بودن وضعیت مزمن نیز می تواند باعث اضطراب شود.
چه ارتباطی بین دیابت و افسردگی وجود دارد؟
احتمال ابتلا به افسردگی در افراد مبتلا به دیابت 2 تا 3 برابر بیشتر از افراد بدون این بیماری است. از طرفی افسردگی خطر و شدت دیابت را افزایش می دهد.
علل شایع دیابت و افسردگی، کم خوابی، ورزش نکردن و رژیم غذایی ناسالم است. این عوامل همچنین با استرس مزمن، عدم تعادل هورمونی و افزایش التهاب در بدن مرتبط هستند.
تحقیقات همچنین نشان می دهد که استفاده طولانی مدت از داروهای ضد افسردگی می تواند خطر دیابت را افزایش دهد.
علاوه بر این، هم سطح قند خون بالا و هم پایین بر عملکرد مغز از نظر خلق و خو و توانایی تفکر تأثیر می گذارد. با گذشت زمان، دیابت می تواند ساختار مغز را تغییر دهد و منجر به اختلالات خلقی شود.
بیشتر بخوانید
کودکی پراسترس می تواند به معنای پیری پرمشکل باشد
دیابت میتواند منبع اضطراب باشد
افراد مبتلا به دیابت 20 درصد بیشتر از افراد بدون دیابت در برهه ای از زندگی خود دچار اضطراب می شوند. مدیریت یک بیماری طولانی مدت مانند دیابت می تواند منبع اصلی اضطراب برای برخی باشد. دریافت یک تشخیص یا پی بردن به اینکه آنها دارای عارضه دیابت هستند می تواند برای برخی افراد محرک باشد.
توجه به این نکته ضروری است که اضطراب علائمی مشابه هیپوگلیسمی (قند خون پایین) دارد، بنابراین افراد در صورت احساس اضطراب باید قند خون خود را چک کنند و در صورت پایین بودن آن را درمان کنند.
علاوه بر این، زنان مبتلا به دیابت نوع 1 ممکن است در معرض خطر ابتلا به اختلالات خوردن و محدود کردن عمدی انسولین برای کاهش وزن (دیابولیمیا) باشند. برخی تحقیقات قدیمی نشان می دهد که اختلالات خوردن در 31 تا 40 درصد از زنان مبتلا به دیابت نوع 1 بین 15 تا 30 سال رخ می دهد.
چگونه زندگی با اختلال روان می تواند مدیریت دیابت را دشوارتر کند؟
داشتن افسردگی یا اضطراب می تواند مدیریت دیابت را دشوار کند و حال فرد را بدتر کند.
آنها ممکن است انگیزه کمتری برای انجام فعالیت های خودمراقبتی داشته باشند. افراد مبتلا به افسردگی بیشتر در معرض کم تحرکی و رژیم غذایی ناسالم هستند که می تواند منجر به افزایش سطح قند خون شود. سیگار کشیدن نیز در افراد مبتلا به بیماری های روانی شایع تر است و خطر ابتلا به عوارض دیابت مانند سکته مغزی و بیماری های قلبی را افزایش می دهد.
تحقیقات قدیمیتر نشان میدهد که افراد مبتلا به بیماریهای روانی ممکن است در پیروی از توصیههای درمانی، شرکت در قرار ملاقاتها و پایش قند خون و مراقبت از پا با مشکل بیشتری مواجه شوند.
آیا مصرف داروها برای بهبود سلامت روان در صورت ابتلا به دیابت بی خطر است؟
بله، اگر افراد مبتلا به دیابت زندگی می کنند، مصرف دارو برای شرایط سلامت روان برای افراد بی خطر است.
با این حال، بسیاری از داروها برای درمان افسردگی و اضطراب می توانند مدیریت قند خون را برای افراد دشوارتر کنند. داروها می توانند نحوه پردازش گلوکز و ساخت و پاسخ بدن به انسولین را تغییر دهند. اگر سطح قند خون فرد خیلی بالا رفت، ممکن است پزشک قطع یا کاهش این داروها را توصیه کند.