- هشدار؛ سویه جدید کرونا شناسایی شد!
- چرا بیماران تالاسمی در ایران عمر زیادی ندارند؟
- راه های کاهش فشار خون دیاستولیک
- با این ورزش چهره خود را جوانتر از سن خود نشان دهید
- فریب روشهای مختلف باربی شدن را نخورید!
- بهترین راههای پیشگیری از عفونت لثه
- تاثیر داروهای استنشاقی بر درمان آسم
- آنچه باید درباره آسم بدانیم/ از باورهای غلط تا راههای درمان
- هدیه ۴۰۰هزار تومانی تامیناجتماعی به بیمهشدگان برای خرید کتاب + شرایط و نحوه دریافت بُن
- نتایج امیدوارکننده آزمایش پمپ کوچک برای کودکان در انتظار پیوند قلب
- شناسایی سویه جدید کرونا با نام فلیرت
- عوامل خطرِ «زوال عقلِ زودرس»
- این بیماری را با مشکلات گوارشی اشتباه نگیرید!
- نقش ماماها در ارتقای سلامت مادران/ غربالگری و تشخیص زودهنگام سرطان سینه با محوریت ماماها
- چاقی چه تاثیری روی مغز دارد؟
به گزارش سرطان نیوز، به نقل از مدیکال نیوز، محققان در این مطالعه، ارتباط بین عفونتهای درمان شده در بیمارستان و بیماریهای عصبی را بررسی کردند.
آنها دریافتند که عفونتهای درمان شده در بیمارستان، به ویژه در اوایل و اواسط زندگی، خطر بعدی ابتلاء به بیماری آلزایمر و بیماری پارکینسون را در سنین بالاتر افزایش میدهد.
بیماریهای تخریب کننده عصبی مانند بیماری آلزایمر، بیماری پارکینسون و اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS) با از دست دادن پیشرونده نورونها در سیستم عصبی مشخص میشوند.
عوامل متعددی از جمله ژنتیک و سبک زندگی ممکن است در خطر تخریب عصبی فرد نقش داشته باشد.
برخی از مطالعات نشان میدهد که عفونتهای باکتریایی و ویروسی نیز خطر تخریب عصبی را افزایش میدهند. درک بهتر ارتباط بین بیماریهای عفونی و تخریب عصبی میتواند به محققان کمک کند تا راهکارهای درمانی را برای مشکلات تخریبکننده عصبی توسعه دهند.
اخیراً، محققان سوابق بهداشتی سوئد را برای بررسی ارتباط بین عفونتهای تحت درمان در بیمارستان و خطر ابتلاء به آلزایمر، پارکینسون و ALS تجزیه و تحلیل کردند.
بیشتر بخوانید
بهبود روند زوال شناختی در سالمندان با مصرف روزانه مولتی ویتامین
آنها دریافتند که عفونتهای درمان شده در بیمارستان، به ویژه در اوایل و اواسط زندگی، با افزایش خطر ابتلاء به آلزایمر و پارکینسون مرتبط است، اما با ALS نه.
برای این مطالعات، محققان سوابق مراقبتهای بهداشتی ۱۲,۲۷۵,۵۵۱ فرد را در سوئد بررسی کردند. آنها بین سالهای ۱۹۷۰ تا ۲۰۱۶ تحت نظر بودند و تشخیص بیماریهای عصبی، و مرگ شأن ثبت شده بود.
عفونتها بر اساس نوع باکتری، ویروسی، یا سایر موارد و محلهایی از جمله سیستم عصبی مرکزی، دستگاه گوارش، تنفسی یا عفونت پوستی ثبت شدند.
در مجموع، ۲۹۱,۹۴۱ نفر مبتلا به آلزایمر، ۱۰۳,۹۱۹ نفر به پارکینسون و ۱۰,۱۶۱ نفر مبتلا به ALS بودند.
پس از تجزیه و تحلیل دادهها، محققان دریافتند که عفونت درمان شده در بیمارستان ۵ سال یا بیشتر قبل از تشخیص، با ۱۶ درصد بیشتر خطر آلزایمر و ۴ درصد بیشتر خطر پارکینسون مرتبط است.
این ارتباط عمدتاً در افرادی که قبل از ۶۰ سالگی مبتلا به بیماری آلزیمر و پارکینسون تشخیص داده شده بودند، در مقایسه با افرادی که بعداً تشخیص داده شدند، مشاهده شد.
بیشترین خطر در میان افرادی مشاهده شد که در اوایل زندگیشان عفونتهای درمان شده در بیمارستان داشتند. عفونتهای متعدد قبل از ۴۰ سالگی با خطر تقریباً دو برابری آلزایمر و ۴۰٪ بیشتر خطر ابتلاء به پارکینسون مرتبط بود.
با این حال، محققان خاطرنشان کردند که هیچ ارتباطی بین عفونت تحت درمان در بیمارستان و ALS وجود ندارد.
محققان به این نتیجه رسیدند که عفونتهای درمان شده در بیمارستان با افزایش خطر تشخیص آلزایمر و پارکینسون قبل از ۶۰ سالگی مرتبط است، اگرچه مکانیسمهای زمینهای ناشناخته باقی مانده است.