- سی و چهارمین کنگره سالیانه جامعه پزشکان متخصص داخلی ایران آغاز به کار کرد
- بیمار تالاسمی؛ از درد تا دارو/ ماجرای ۲۰۰۰ میلیارد تومان کمک مالی
- زنان در مقایسه با مردان سالهای بیشتری درگیر بیماری هستند
- زنگ خطر شیوع روزافزون دیابت/غربالگری ۷۴ درصد از جمعیت بالای ۱۸ سال کشور
- حفظ تناسب اندام سلامت روان کودکان را تقویت میکند
- خشم و عصبانیت ریسک بیماریهای قلبی را افزایش میدهد
- آپنه خواب با صرع در اواخر عمر مرتبط است
- درمان رایگان مصدومان تصادفی / پرداخت ناقص سهم وزارت بهداشت از بیمه شخص ثالث
- درمان قطعی ناباروری با دانش بومی/ ایران جزو ۱۰ کشور برتر جهان در درمان نازایی
- جزییات واکسیناسیون پنوموکوک و روتاویروس برای کودکان
- نوجوانان محبوب به ویژه دختران کمتر می خوابند
به گزارش سرطان نیوز، پس از همهگیری ویروس کرونا و شیوع بیماری آبله میمون در برهه اخیر، محیطزیست وحشی به منبع نگرانی انسانها تبدیل شده است و میزان ابتلای انسان به بیماریهای منتقله از حیوانات و پرندگان در سه دهه گذشته افزایش یافته است که این مسئله کشف ابزارهای لازم برای پیش بینی زمان و مکان احتمال این نوع ویروسها را ضروری کرده است.
دییگو سانتیاگو، استادیار دانشگاه فلوریدای جنوبی، تصمیم گرفته تا روشی ایجاد کند که نه تنها انتقال بیماری از حیات وحش به انسان را پیشبینی میکند، بلکه انتقال بیماری از یک گونه وحشی به گونه دیگر را نیز پیش بینی میکند.
سانتیاگو از طریق یادگیری ماشینی به دنبال تعیین تأثیر متغیرهایی مانند مکان و آب و هوا بر پاتوژنهای شناخته شده است. این روش مبتنی بر استفاده از اطلاعات محدود و شناسایی نقاط داغ در محیطهای در معرض خطر آلودگی است.
بیشتر بخوانید
احتمال ابتلا به آبله میمونی در باشگاه های ورزشی وجود دارد
این محقق آمریکایی میگوید: هدف اصلی ما توسعه این ابزار برای پیشگیری است. داشتن یک روش چند منظوره برای پیشبینی عفونت و شناسایی همه انگلها دشوار است، اما در این تحقیق، ما به این هدف کمک میکنیم.
سانتیاگو سه بیماری اعم از مالاریا پرندگان، ویروس نیل غربی، و خفاشهای آلوده به ویروس کرونا را غربالگری کرده تا قابلیت اطمینان و دقت روش یادگیری ماشینی را آزمایش کند.
تیم شرکت کننده در این تحقیق که با مشارکت محققان دانشگاه ویراکروزانا و موسسه محیط زیست مکزیک انجام شده، توانستند با تجزیه و تحلیل متغیرهای جغرافیایی، محیطی و تکاملی به روشی خودکار برای شناسایی گونههای مستعد ابتلا به بیماری، و در نهایت کاهش خطرات عواملی که باعث انتقال بیماری در آینده میشوند، دست پیدا کنند.
به گفته محقق ارشد این مطالعه، این روش را میتوان به طور گسترده برای پیش بینی بسیاری از عوامل بیماری زا در محیط زیست به کار برد.