عادت‌های پنهانی که دندان‌ها را خراب می‌کنند!

 به گزارش گروه بهداشت و درمان سرطان نیوز،  به نقل از dailymail، مراقبت از دندان‌ها در ظاهر ساده به‌نظر می‌رسد، اما برخی از عادت‌هایی که تصور می‌کنید برای سلامت‌تان مفیدند، در واقع می‌توانند به دندان‌هایتان آسیب بزنند.

دکتر میشل یورگنسن، دندان‌پزشک کل‌نگر و زیستی، هشدار می‌دهد که بسیاری از عادت‌های به ظاهر سالم می‌توانند به فرسایش مینای دندان منجر شوند؛ یعنی لایه سخت و محافظ دندان که در اثر تماس مکرر با اسید‌ها به‌مرور از بین می‌رود و زمینه را برای حساسیت و پوسیدگی دندان فراهم می‌کند.

او می‌گوید: «بسیاری از مردم تمام روز لیمو را در آب حل کرده و می‌نوشند، چون فکر می‌کنند برای سم‌زدایی بدن خوب است، اما این حجم از نوشیدنی اسیدی، مینای دندان را نابود می‌کند.»

در ادامه، دکتر یورگنسن به برخی از رایج‌ترین عادت‌هایی اشاره می‌کند که علی‌رغم ظاهر سالم‌شان، لبخند شما را تهدید می‌کنند:

۱. نوشیدن اسموتی سبز
اسموتی‌های سبز ممکن است نماد سلامت به‌نظر برسند، اما اگر در ترکیب آنها مواد معدنی مثل کلسیم نباشد، اسید اگزالیک موجود در اسفناج خام می‌تواند مواد معدنی دندان‌ها را جذب کرده و آنها را تضعیف کند.

۲. خوردن کشمش
کشمش و دیگر تنقلات میوه‌ای چسبنده، برخلاف تصور، می‌توانند حتی بدتر از شکلات باشند.

۳. نوشیدنی‌های انرژی‌زا و ورزشی
حتی نوشیدنی‌های انرژی‌زای بدون کالری یا طبیعی، اغلب اسیدی هستند و pH پایینی دارند که باعث از بین رفتن مواد معدنی دندان می‌شود.

۴. خوردن بیسکویت‌های کودکانه مثل گلدفیش
این بیسکویت‌های نمکی و کوچک، در دهان به قند‌های ساده تبدیل شده و به دندان‌ها می‌چسبند.

۵. جویدن ناخن
جویدن ناخن ممکن است عادت عصبی یا راهی برای تمرکز باشد، اما برای مینای دندان فاجعه‌آمیز است. این عادت باعث ایجاد ترک‌های ریز در دندان‌ها می‌شود.

۶. خواب ناکافی
خواب خوب برای بدن مفید است، اما اگر هنگام خواب از راه دهان نفس می‌کشید، ممکن است دهان‌تان بیش از حد خشک شده و زمینه‌ساز پوسیدگی و بیماری‌های لثه شود. در زمان خواب، ترشح بزاق کاهش می‌یابد، و تنفس دهانی این وضعیت را بدتر می‌کند. دهان خشک، محیط ایده‌آلی برای رشد باکتری‌های مضر است

او پیشنهاد می‌کند اگر با دهان باز می‌خوابید، از چسب مخصوص دهان استفاده کنید تا به تنفس از راه بینی عادت کنید و سلامت دهان‌تان را حفظ نمایید.

برای داشتن دندان‌هایی سالم و پایدار، باید از آنها مثل یک ساختار زنده و ارزشمند مراقبت کرد، نه صرفاً بر اساس توصیه‌های رایج و بدون پشتوانه علمی.