
- هشدار وزارت بهداشت؛ نمکهای رنگی سرطانزا هستند
- درمان سرطان با ویروس آغاز شد؛ کاهش مصرف آنتی بیوتیک با پروبیوتیک
- چرا مبتلایان به سرطان دچار «سندرم نزاری» میشوند؟
- پیشرفتی امیدوار کننده در درمان سرطان
- علائم یک سرطان خطرناک را بشناسیم
- الگوی غذایی بر سرطان سلولهای پایه پوست مؤثر است
- قاتل پنهان؛ سیتیاسکنها منجر به ۱۰۰ هزار سرطان جدید میشوند
- سرطان در بازماندگان شیمیایی دفاع مقدس
- فرمول طلایی افزایش طول عمر بازماندگان سرطان
- آیا تزریق اگزوزومها برای رویش مو میتواند باعث افزایش احتمال ابتلا به سرطان شود؟
- ارائه روش جدیدی برای حمله به تومورهای سرطانی با نانوذرات
- نانو در خدمت درمان سرطان پستان؛ امیدی تازه برای مقابله با نوع تهاجمی
- درمان سرطان و معمای آن
- ملاحظات دندانپزشکی در بیماران سرطانی | راهنمای تخصصی از نگاه رادیوانکولوژی
- تأثیر روغنهای خوراکی بر این سرطان زنان
ورزش منظم عمر نجاتیافتگان سرطان روده بزرگ را افزایش میدهد

سرطان روده بزرگ یکی از مهمترین دلایل مرگومیر ناشی از سرطان در جهان است و میزان ابتلا به آن در میان بزرگسالان جوان در ایالات متحده آمریکا رو به افزایش است. اما طبق پژوهشی که به تازگی در مجلهی Cancer منتشر شده است، ورزش منظم میتواند به نجاتیافتگان سرطان روده بزرگ کمک کند تا عمر طولانیتری داشته باشند — حتی گاهی طولانیتر از افرادی که هرگز به این سرطان مبتلا نشدهاند.
دکتر جف مایرهارت، همکار مدیر مرکز سرطان روده بزرگ و راستروده در مؤسسه Dana-Farber و نویسنده اصلی این مطالعه میگوید:
«پیام مهم این است که هر سطحی از فعالیت بدنی بهتر از بیتحرکی است.»
نتایج نشان میدهد ورزش میتواند تأثیر معناداری بر پیشآگهی بلندمدت بیماران داشته باشد.
خبر خوب این است که نرخ مرگومیر ناشی از سرطان روده بزرگ به لطف پیشرفتهای غربالگری و درمان رو به کاهش است. با این حال، نجاتیافتگان این سرطان، به دلیل خطر بازگشت بیماری، معمولا طول عمر کوتاهتری نسبت به افراد سالم همسن و همجنس خود دارند.
مطالعات پیشین نشان دادهاند که ورزش میتواند نرخ بقا را در بیماران سرطان روده بزرگ افزایش دهد. اما دکتر مایرهارت و تیمش میخواستند بدانند آیا ورزش منظم میتواند طول عمر بیماران را حتی نسبت به افرادی که هرگز سرطان نداشتهاند، بیشتر کند؟
آنها با نظرسنجی از حدود ۳۰۰۰ بیمار درباره عادتهای ورزشی قبل و بعد از درمان دریافتند: بیمارانی که سه سال از درمانشان گذشته و بدون بازگشت سرطان بودند، با ورزش منظم، عمر طولانیتری داشتند. در واقع، این افراد نسبت به جمعیت عمومی، نرخ بقای بالاتری نشان دادند.
حتی بیمارانی که دچار عود سرطان شدند، اگر فعالیت بدنی بیشتری داشتند، نسبت به کمتحرکترین بیماران، طول عمر بیشتری داشتند.
میزان فعالیت مفید معادل پیادهروی حدود یک ساعت در روز با سرعت ۳ تا ۵ کیلومتر در ساعت، شش روز در هفته بود.
کاترین اشمیتز، پژوهشگر ورزشدرمانی سرطان در دانشگاه پیتسبورگ میگوید:
«هیچ چیز دیگری که در اختیار بیمار باشد، مانند فعالیت بدنی، قدرت کاهش مرگومیر ناشی از سرطان، به ویژه سرطان روده بزرگ را ندارد.»
شواهد آزمایشگاهی نشان میدهد که ورزش مجموعهای از واکنشهای شیمیایی در سلولها ایجاد میکند که سلامت کلی بدن را بهبود میبخشد. ورزش التهابات بدن را کاهش داده، عملکرد سیستم ایمنی را بهتر کرده و از جهشهای سلولی مضر جلوگیری میکند.
ورزش همچنین حساسیت به انسولین را بهبود میبخشد؛ عاملی که در رشد سلولهای سرطانی روده بزرگ نقش دارد.
دکتر کیمی انگ، مدیر مرکز سرطان روده بزرگ در جوانان مؤسسه Dana-Farber میگوید:
«در میان تمام عوامل سبک زندگی، دادههای علمی نشان میدهد که ورزش بیشترین تأثیر را در پیشگیری و بهبود سرطان روده بزرگ دارد.»
با توجه به افزایش نرخ ابتلا به سرطان روده بزرگ در افراد زیر ۵۰ سال، آگاهیبخشی درباره اهمیت ورزش بیش از هر زمان دیگری حیاتی است.
انجمن سرطان آمریکا توصیه میکند افراد حداقل ۱۵۰ دقیقه ورزش با شدت متوسط در هفته انجام دهند. اما کارشناسان تأکید دارند: حتی مقدار کمی افزایش فعالیت بدنی، بهتر از بیتحرکی کامل است.




