۰۹ فروردين ۱۴۰۳ - ۲۱:۰۰
زمانی فرا می‌رسد که به نظر می‌رسد ناچار به مصرف آنتی بیوتیک‌ها می‌شویم. اما درک این نکته ضروری است که آن‌ها فقط به درمان عفونت‌های باکتریایی مانند گلودرد استرپتوکوکی و عفونت‌های دستگاه ادراری (UTIs) کمک می‌کنند و برای سایر انواع بیماری‌ها، مانند عفونت‌های ویروسی، نباید سرخود استفاده شوند. این مواد غذایی آنتی بیوتیک‌های طبیعی هستند.
کد خبر: ۱۲۸۶۷

به گزارش گروه غذا و دارو سرطان نیوز،استفاده از آنتی بیوتیک نه تنها ثابت شده است که بی اثر است، بلکه منجر به مقاومت آنتی بیوتیکی می‌شود که در آن باکتری‌ها دیگر با این آنتی بیوتیک‌ها از بین نمی‌روند.

در حالی که ممکن است آنتی بیوتیک‌ها بخشی از طب مدرن به نظر برسند، همتایان طبیعی آن‌ها از زمان‌های بسیار قدیم وجود داشته اند. می‌توانید آنتی بیوتیک‌های طبیعی را هم امتحان کنید.


زنجبیل
با توجه به مطالعه منتشر شده در Phytotherapy Research، زنجبیل در مبارزه با باکتری‌ها، از جمله آن‌هایی که باعث بیماری‌های پریودنتال می‌شوند، پتانسیل نشان داده است. این خواص به ترکیباتی مانند جینجرول‌ها و شوگاول‌های موجود در زنجبیل نسبت داده می‌شود؛ در واقع این موارد به مبارزه با باکتری‌های مختلف از جمله E. coli و Staphylococcus aureus نیز می‌پردازند.

برخی از نمونه‌های رایج عفونت‌های E. coli عبارتند از UTI، ذات الریه و مننژیت، در حالی که استافیلوکوکوس اورئوس می‌تواند باعث کورک، فورونکل و سلولیت شود.

سیر
سیر نشان داده شده است که دارای خواص ضد باکتریایی است که به جلوگیری از طیف گسترده‌ای از عفونت‌های باکتریایی کمک می‌کند. برخی از ترکیبات رایج شامل آلیسین، آجوئن و آلیل سولفید است که به سیر این قدرت را می‌دهد تا باکتری‌ها را دور نگه دارد.

مطالعه منتشر شده در ژورنال Applied and Environmental Microbiology نشان داده است که عصاره سیر، به ویژه ترکیبات ارگانوسلفور آن، می‌تواند به باکتری کامپیلوباکتر ژژونی آسیب برساند و آن را غیرفعال کند.

میخک
میخک به دلیل خواص ضد میکروبی خود شناخته شده است.

پژوهشی نشان می‌دهد که آن‌ها حاوی ترکیبی به نام اوژنول هستند که مانع رشد باکتری‌های مختلف از جمله S. aureus و E. coli می‌شود. با این حال، مهم است که توجه داشته باشید که میخک، یا هر آنتی بیوتیک طبیعی دیگر، نباید به عنوان یک درمان اولیه برای عفونت‌های باکتریایی بدون مشورت با پزشک مصرف شود.

عسل
عسل به عنوان یک منبع سالم از مواد مغذی مختلف و خواص آنتی اکسیدانی شناخته می‌شود. همچنین سابقه طولانی استفاده از آن به عنوان یک آنتی بیوتیک طبیعی وجود دارد. این به این دلیل است که دارای محتوای قند بالایی است که محیطی نامناسب برای باکتری‌ها ایجاد می‌کند و حاوی پراکسید هیدروژن است که سرشار از خواص ضد باکتریایی است و می‌تواند عفونت‌های استافیلوکوکوس اورئوس و E.coli را از بین ببرد.

مطالعه منتشر شده در مجله Asian Pacific Journal of Tropical Biomedicine نشان می‌دهد که برخی از عسل ها، مانند عسل مانوکا، حتی بدون پراکسید هیدروژن نیز موثر هستند و آن را به مکانیسم‌های دیگری مانند pH پایین و محتوای قند بالا نسبت می‌دهند.

به‌علاوه، عسل‌های طبیعی و سالم در محیط‌های آزمایشگاهی در برابر باکتری‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک نویدبخش بوده‌اند.


مر
مر (Myrrh)، صمغ رزینی است که از گونه درختی به نام جنس Commiphora که متعلق به خانواده Burseraceae است، تهیه می‌شود. مطالعات نشان داده اند که این مواد حاوی خواص ضد باکتریایی قوی هستند که در برابر باکتری‌های رایج محافظت می‌کنند.

در واقع یک مطالعه منتشر شده در Planta Medica نشان داده است که عصاره مر می‌تواند در برابر چندین باکتری از جمله E. coli، Staphylococcus aureus، Pseudomonas aeruginosa و Candida albicans محافظت کند.

طبق آیورودا، اعتقاد بر این است که آنتی بیوتیک‌های طبیعی در شرایط خاص مانند عفونت‌های پوستی، به عنوان آنتی اکسیدان یا تقویت کننده سیستم ایمنی عمل می‌کنند و به مقاومت باکتری‌ها در برابر عفونت کمک می‌کنند.

نتیجه
آنتی بیوتیک‌ها یک راه عالی برای درمان عفونت‌های باکتریایی هستند. با این حال، آن‌ها فقط باید تحت نظر پزشک مصرف شوند. به همین ترتیب، مشورت با پزشک در مورد مصرف آنتی بیوتیک‌های طبیعی نیز مهم است. به طور کامل به آن‌ها وابسته نشوید، زیرا عفونت‌های باکتریایی شدید ممکن است به درمان‌های پیشرفته نیاز داشته باشند.

منبع:قطره

ارسال نظرات
نام:
ایمیل:
* نظر:
پربازدید های روز
آخرین اخبار
انتخاب سردبیر
پیشنهاد امروز