- شناسایی سویه جدید کرونا با نام فلیرت
- عوامل خطرِ «زوال عقلِ زودرس»
- این بیماری را با مشکلات گوارشی اشتباه نگیرید!
- نقش ماماها در ارتقای سلامت مادران/ غربالگری و تشخیص زودهنگام سرطان سینه با محوریت ماماها
- چاقی چه تاثیری روی مغز دارد؟
- حسگری که سطح اکسیژن خون را از تنفس تشخیص میدهد
- تشخیص فشارخون بالا از روی انگشتان
- خدمات صندوق صعبالعلاج برای بیماران تالاسمی
- درمان بیماری با تغییر اقلیم و محل زندگی
- تلاش برای دسترسی به داروی مورد نیاز بیماران تالاسمی
- خدمات رایگان دندانپزشکی در روستاها و شهرهای زیر ۲۰ هزار نفر
- پریدن پلک چشم راست و نبض زدن چشم راست: علل و راهحلها
- این ملحفهها باعث اگزما در پوست میشوند
- این دروغ را درباره کاهش افسردگی باور نکنید
- درد و رنج بیماران تالاسمی در قاب نگاه و تبعیض اجتماعی
به گزارش گروه بهداشت و درمان سرطان نیوز، به نقل از هلث دی نیوز، محققان دریافتند افرادی که اختلال خواب را در اوایل بزرگسالی داشتند، در مقایسه با افرادی که بهترین کیفیت خواب را داشتند، بیش از دو برابر احتمال عملکرد ضعیف در تفکر در دوران میانسالی داشتند.
در عین حال، محققان هیچ ارتباطی بین میزان کل خواب افراد و عملکرد مغز آنها در میانسالی پیدا نکردند.
«یو لنگ»، دانشیار روانپزشکی دانشگاه کالیفرنیا و نویسنده مطالعه، گفت: «یافته های ما نشان میدهد که کیفیت خواب به جای کمیت برای سلامت شناختی در میانسالی بیشترین اهمیت را دارد.»
برای این مطالعه، محققان ۵۲۶ نفر با میانگین سنی ۴۰ سال را انتخاب کردند و آنها را به مدت ۱۱ سال تحت نظر داشتند.
در ابتدا، شرکت کنندگان برای سه شب متوالی از یک مانیتور فعالیت مچ دست استفاده میکردند تا مدت و کیفیت خواب خود را ارزیابی کنند. آنها دو بار با فاصله حدود یک سال از هم این آزمایش را انجام دادند تا ارزیابی منصفانهای از الگوهای خواب خود داشته باشند.
شرکت کنندگان همچنین یک دفترچه یادداشت در مورد خواب را تکمیل کردند که در آن حدود ۴۶٪ از خواب ضعیف خبر دادند.
یک دهه بعد، محققان از شرکت کنندگان خواستند آزمایشاتی را انجام دهند که حافظه و قدرت مغز آنها را میسنجید.
نتایج نشان میدهد که از ۱۷۵ نفر که دارای اختلال در خواب بودند، ۴۴ نفر از آنها در طول ۱۰ سال بعد در آزمایشات حافظه، ضعیف عمل کردند.
در مقایسه، تنها ۱۰ نفر از ۱۷۶ نفر که کمترین اختلال در خواب را داشتند، در تستهای حافظه، عملکرد ضعیفی داشتند.
لنگ میگوید: «برای ارزیابی ارتباط بین اختلالات خواب و شناخت در مراحل مختلف زندگی و شناسایی دورههای حیاتی زندگی که خواب قویتر با شناخت مرتبط است یا خیر، به تحقیقات بیشتری نیاز است. مطالعات آینده میتواند فرصتهای جدیدی را برای پیشگیری از بیماری آلزایمر بگشاید.»
منبع: مهر