اندانسترون: موارد مصرف، نحوه مصرف و عوارض جانبی

به گزارش سرطان نیوز، اندانسترون برای جلوگیری از حالت تهوع و استفراغی که ممکن است در اثر جراحی، شیمی درمانی سرطان یا پرتودرمانی ایجاد شود، استفاده می شود.

هشدارها قبل از مصرف اندانسترون

اگر از آپومورفین (Apokyn) نیز استفاده می کنید، نباید از اندانسترون استفاده کنید.

اگر به آن یا به داروهای مشابه مانند دولاسترون (Anzemet)، گرانیسترون (Kytril) یا پالونوسترون (Aloxi) حساسیت دارید، نباید از اندانسترون استفاده کنید.

قبل از مصرف اندانسترون، اگر بیماری کبدی دارید یا سابقه شخصی یا خانوادگی سندرم QT طولانی دارید، به پزشک خود اطلاع دهید.

قرص های تجزیه کننده خوراکی اندانسترون ممکن است حاوی فنیل آلانین باشند. در صورت ابتلا به فنیل کتونوری (PKU) به پزشک خود اطلاع دهید.

عوارض جانبی

عوارض جانبی جدی اندانسترون شامل تاری دید یا از دست دادن موقت بینایی (از چند دقیقه تا چند ساعت طول می کشد)، ضربان قلب آهسته، مشکل در تنفس، اضطراب، بی قراری، لرز، احساس بیهوش شدن، و ادرار کردن کمتر از حد معمول می باشد.

در صورت بروز هر یک از این عوارض، مصرف این دارو را قطع کنید و بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید. اندانسترون ممکن است تفکر یا واکنش شما را مختل کند. اگر رانندگی می کنید یا کاری انجام می دهید که نیاز به هوشیاری دارد، مراقب باشید.

قبل از مصرف اندانسترون

در موارد زیر نباید از اندانسترون استفاده کنید:

• شما از آپومورفین (Apokyn) استفاده می کنید.
• به اندانسترون یا داروهای مشابه (دولاسترون، گرانیسترون، پالونسترون) حساسیت دارید.

برای اطمینان از بی خطر بودن اندانسترون برای شما، در صورت داشتن موارد زیر به پزشک خود اطلاع دهید:

• بیماری کبد
• عدم تعادل الکترولیت (مانند سطوح پایین پتاسیم یا منیزیم در خون)
• نارسایی احتقانی قلب، ضربان قلب آهسته
• سابقه شخصی یا خانوادگی سندرم QT طولانی
• انسداد در دستگاه گوارش (معده یا روده)

انتظار نمی رود اندانسترون به نوزاد متولد نشده آسیب برساند. اگر باردار هستید به پزشک خود اطلاع دهید.

مشخص نیست که آیا اندانسترون به شیر مادر منتقل می شود یا می تواند به نوزاد شیرده آسیب برساند. اگر به نوزادی شیر می دهید به پزشک خود اطلاع دهید.

اندانسترون برای استفاده توسط افراد کمتر از 4 سال تایید نشده است.

قرص های تجزیه کننده خوراکی اندانسترون ممکن است حاوی فنیل آلانین باشند. در صورت ابتلا به فنیل کتونوری (PKU) به پزشک خود اطلاع دهید.

چگونه باید اندانسترون مصرف کنیم؟

اندانسترون را دقیقاً طبق دستور پزشک مصرف کنید. تمام دستورالعمل های روی برچسب نسخه خود را دنبال کنید. این دارو را در مقادیر بیشتر یا کمتر و یا بیشتر از مقدار توصیه شده مصرف نکنید.

اندانسترون را می توان با یا بدون غذا مصرف کرد.

اولین دوز معمولاً قبل از شروع جراحی، شیمی درمانی یا پرتودرمانی مصرف می شود. دستورالعمل های دوز پزشک خود را با دقت بسیار دنبال کنید.

قرص اندانسترون معمولی را با یک لیوان پر آب مصرف کنید.

برای مصرف قرص متلاشی شونده خوراکی (Zofran ODT):

• قرص را تا زمانی که آماده مصرف شوید در بسته بندی تاول خود نگهداری کنید. بسته را باز کنید و فویل را جدا کنید. تبلت را از داخل فویل فشار ندهید وگرنه ممکن است به تبلت آسیب برسانید.
• برای برداشتن قرص و قرار دادن آن در دهان از دست های خشک استفاده کنید.
• قرص را به طور کامل قورت ندهید. اجازه دهید بدون جویدن در دهان حل شود.
• با حل شدن قرص چندین بار آن را قورت دهید.

برای استفاده از نوار محلول اندانسترون (Zuplenz):

• نوار را در کیسه فویل نگه دارید تا زمانی که آماده استفاده از دارو شوید.
• با استفاده از دست های خشک، نوار را بردارید و روی زبان خود قرار دهید. بلافاصله شروع به حل شدن خواهد کرد.
• نوار را به طور کامل قورت ندهید. اجازه دهید بدون جویدن در دهان حل شود.
• پس از حل شدن نوار، چندین بار قورت دهید. در صورت تمایل، می توانید مایعی بنوشید تا به بلعیدن نوار حل شده کمک کند.
• پس از استفاده از Zuplenz دست های خود را بشویید.

داروی مایع را با سرنگ دوز ارائه شده یا با قاشق یا فنجان مخصوص اندازه گیری دوز اندازه گیری کنید. اگر دستگاه اندازه گیری دوز ندارید، از داروساز خود بخواهید که یک دستگاه اندازه گیری کند.

این محلول در دمای اتاق به دور از رطوبت، گرما و نور نگهداری شود. داروی مایع را در وضعیت عمودی نگهداری کنید.

اگر یک نوبت اندانسترون را فراموش کنیم چه اتفاقی می افتد؟

دوز فراموش شده را به محض یادآوری مصرف کنید. اگر تقریباً زمان نوبت بعدی برنامه ریزی شده فرا رسیده است، نوبت فراموش شده را نادیده بگیرید. برای جبران دوز فراموش شده داروی اضافی مصرف نکنید.

اگر بیش از حد اندانسترون مصرف کنیم چه اتفاقی می افتد؟

به دنبال مراقبت های پزشکی اورژانسی باشید یا با 115 تماس بگیرید.

اطلاعات دوز اندانسترون

دوز معمول بزرگسالان اندانسترون برای تهوع/استفراغ -- شیمی درمانی عبارت است از:

دهانی

• شیمی درمانی سرطان (HEC):

دوز توصیه شده: 24 میلی گرم خوراکی 30 دقیقه قبل از شروع HEC یک روزه (شامل دوزهای سیس پلاتین 50 میلی گرم بر متر مربع یا بیشتر)

• شیمی درمانی سرطان با قیام زایی متوسط (MEC):

دوز توصیه شده: 8 میلی گرم خوراکی دو بار در روز، با اولین دوز 30 دقیقه قبل از شروع شیمی درمانی و دوز بعدی 8 ساعت بعد. سپس 8 میلی گرم خوراکی 2 بار در روز (هر 12 ساعت) به مدت 1 تا 2 روز پس از اتمام شیمی درمانی

تزریقی

-دوز توصیه شده: 0.15 میلی گرم وریدی، اولین دوز (در مدت 15 دقیقه انفوزیون) 30 دقیقه قبل از شروع شیمی درمانی امتوژنیک و دوزهای بعدی 4 و 8 ساعت پس از اولین دوز تجویز می شود.
-حداکثر دوز: 16 میلی گرم در هر دوز

نظرات

- تجویز چند روزه و تک دوز 24 میلی گرم خوراکی برای HEC مورد مطالعه قرار نگرفته است.
-فرمول تزریق باید قبل از تزریق IV رقیق شود.

دوز معمول بزرگسالان اندانسترون برای تهوع و استفراغ بعد از عمل

دهانی

-دوز توصیه شده: 16 میلی گرم خوراکی 1 ساعت قبل از القای بیهوشی

تزریقی

دوز توصیه شده: 4 میلی گرم IV (رقیق نشده) بلافاصله قبل از القای بیهوشی یا بعد از عمل (تهوع و/یا استفراغ در عرض 2 ساعت پس از جراحی)
مسیر جایگزین: 4 میلی گرم IM (رقیق نشده)

-تجویز دوز دوم باعث کنترل اضافی تهوع و استفراغ نمی شود.

استفاده کنید:

-پیشگیری از حالت تهوع و استفراغ بعد از عمل

دوز معمول بزرگسالان برای حالت تهوع/استفراغ - ناشی از تشعشع:

• دوز توصیه شده: 8 میلی گرم خوراکی 3 بار در روز
• تابش کل بدن: 8 میلی گرم خوراکی 1 تا 2 ساعت قبل از هر بخش از رادیوتراپی که هر روز انجام شود.
• رادیوتراپی تک دوز بالای شکم: 8 میلی گرم خوراکی 1 تا 2 ساعت قبل از رادیوتراپی، با دوزهای بعدی هر 8 ساعت پس از اولین دوز به مدت 1 تا 2 روز پس از اتمام رادیوتراپی.
• رادیوتراپی تکه تکه شده روزانه شکم: 8 میلی گرم خوراکی 1 تا 2 ساعت قبل از رادیوتراپی، با دوزهای بعدی هر 8 ساعت پس از اولین دوز برای هر روز رادیوتراپی

دوز معمول کودکان برای تهوع و استفراغ پس از عمل

تزریقی

• 1 ماه تا 12 سال:

کمتر از 40 کیلوگرم

دوز توصیه شده: 0.1 میلی گرم بر کیلوگرم وریدی طی 2 تا 5 دقیقه بلافاصله قبل/بعد از القای بیهوشی یا بعد از عمل (تهوع و/یا استفراغ در مدت کوتاهی پس از جراحی رخ می دهد)

40 کیلوگرم و بیشتر

دوز توصیه شده: 4 میلی گرم وریدی طی 2 تا 5 دقیقه بلافاصله قبل/بعد از القای بیهوشی یا بعد از عمل (تهوع و/یا استفراغ در مدت کوتاهی پس از جراحی رخ می دهد)

دوز معمول کودکان برای تهوع و استفراغ در طول شیمی درمانی

دهانی

• 4 تا 11 سال:

دوز توصیه شده: 4 میلی گرم خوراکی 3 بار در روز، اولین دوز 30 دقیقه قبل از شروع شیمی درمانی و دوزهای بعدی 4 و 8 ساعت پس از اولین دوز تجویز می شود. سپس 4 میلی گرم خوراکی 3 بار در روز (هر 8 ساعت) به مدت 1 تا 2 روز پس از اتمام شیمی درمانی

• 12 سال به بالا:

دوز توصیه شده: 8 میلی گرم خوراکی دو بار در روز، با اولین دوز 30 دقیقه قبل از شروع شیمی درمانی و دوز بعدی 8 ساعت بعد. سپس 8 میلی گرم خوراکی 2 بار در روز (هر 12 ساعت) به مدت 1 تا 2 روز پس از اتمام شیمی درمانی

تزریقی

• 6 ماه تا 18 سال:

-دوز توصیه شده: 0.15 میلی گرم بر کیلوگرم وریدی، اولین دوز (تزریق شده در طی 15 دقیقه) 30 دقیقه قبل از شروع شیمی درمانی امتوژنیک و دوزهای بعدی 4 و 8 ساعت پس از اولین دوز تجویز می شود.
-حداکثر دوز: 16 میلی گرم (در هر دوز)

- فرمول تزریقی باید قبل از تزریق وریدی در 50 میلی لیتر رقیق شود.
-این دارو باید برای جلوگیری از حالت تهوع و استفراغ مرتبط با شیمی درمانی نسبتاً قیف زا استفاده شود.

چه داروهای دیگری بر اندانسترون تأثیر می گذارد؟

اندانسترون می تواند باعث یک مشکل جدی قلبی شود، به خصوص اگر همزمان از داروهای خاصی استفاده کنید نظیر:

• آنتی بیوتیک ها
• داروهای ضد افسردگی
• داروهای ضربان قلب
• داروهای ضد روان پریشی
• داروهایی برای درمان سرطان یا مالاریا، HIV یا ایدز

در مورد تمام داروهایی که استفاده می کنید و داروهایی را که در طول درمان با اندانسترون شروع یا متوقف می کنید به پزشک خود اطلاع دهید.

بیشتر بخوانید

 چه دارو‌هایی به کلیه‌ها آسیب می‌رسانند؟

مصرف اندانسترون در حالی که از برخی داروهای دیگر استفاده می کنید می تواند باعث ایجاد سطوح بالای سروتونین در بدن شما شود، وضعیتی به نام "سندرم سروتونین" که می تواند کشنده باشد. در صورت استفاده از موارد زیر به پزشک خود اطلاع دهید:

• دارو برای درمان افسردگی
• دارو برای درمان یک اختلال روانی
• داروی مخدر
• دارویی برای جلوگیری از حالت تهوع و استفراغ

این فهرست کامل نیست و بسیاری از داروهای دیگر می توانند با اندانسترون تداخل داشته باشند. این شامل داروهای تجویزی و بدون نسخه، ویتامین ها و محصولات گیاهی است. فهرستی از تمام داروهای خود را به هر پزشک که شما را درمان می کند، بدهید.

سوالات متداول محبوب

چه مدت قبل از غذا باید اندانسترون مصرف کرد؟

اگر از اندانسترون برای حالت تهوع همراه با غذا استفاده می کنید، قرص استاندارد باید نیم ساعت تا یک ساعت قبل از غذا مصرف شود و قرص متلاشی شونده خوراکی یا نوار محلول خوراکی را می توان 15 دقیقه قبل از غذا مصرف کرد. با این حال، اگر از اندانسترون برای حالت تهوع دائمی و تمام روز استفاده می کنید، باید آن را در فواصل منظم در طول روز طبق دستور، با یا بدون غذا مصرف کنید.

چه مدت طول می کشد تا اندانسترون اثر کند؟

اندانسترون خوراکی به سرعت عمل می کند، معمولاً در عرض 30 دقیقه، اما ممکن است تا دو ساعت طول بکشد تا اثر کامل داشته باشد.این دارو قبل از دریافت داروهای دیگر یا اقداماتی که ممکن است باعث ایجاد حالت تهوع یا استفراغ شود، مصرف می شود.

دوزهای خوراکی معمولاً 30 دقیقه قبل از شیمی درمانی، 1 ساعت قبل از جراحی یا 1 تا 2 ساعت قبل از پرتودرمانی مصرف می شود. ممکن است به دوزهای اضافی نیاز داشته باشید. پزشک دقیقاً به شما خواهد گفت که چه زمانی دارو را مصرف کنید.

چند بار می توانید اندانسترون مصرف کنید؟

می‌توانید در ابتدا اندانسترون را با دفعات بیشتری مصرف کنید، به عنوان مثال، اگر آن را برای پیشگیری یا درمان تهوع استفراغ ناشی از شیمی‌درمانی مصرف می‌کنید، می‌توانید 4 میلی‌گرم مصرف کنید و سپس دوز 4 میلی‌گرمی دیگر در 4 و 8 ساعت پس از اولین دوز مصرف کنید.

روز بعد فقط باید هر 8 ساعت (3 بار در روز) آن را مصرف کنید. اگر مصرف اندانسترون را بیشتر از این مدت ادامه دهید، در معرض خطر بیشتری برای عوارض جانبی مانند یبوست، سردرد یا عوارض قلبی قرار خواهید گرفت.

آیا اندانسترون باعث خواب آلودگی می شود؟

بله، اندانسترون (Zofran) ممکن است باعث ایجاد احساس خواب آلودگی یا خستگی در شما شود.

گزارش شده است که تزریق اندانسترون برای درمان تهوع و استفراغ بعد از عمل باعث خواب‌آلودگی یا آرام‌بخشی در 8 درصد از بیماران در مقابل 7 درصد از افرادی که از دارونما (یک درمان غیرفعال) استفاده می‌کنند، می‌شود.

بدحالی (به طور کلی احساس ناخوشایندی) و خستگی (خستگی یا کمبود انرژی) نیز در 13٪ از بیماران (در مقابل 2٪ دارونما) گزارش شده است که از آن به صورت خوراکی برای پیشگیری از تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی استفاده می کردند.