
- پیشنهاد ظفرقندی برای عبور از تحریم ها در شرایط پاندمی
- نبود پزشک و تجهیزات؛ پایان زندگی مادر و نوزاد!
- ویپها «ریه پاپکورنی» هدیه میآورند!
- هشدار افزایش احتمالی کووید۱۹ در ویتنام
- ۲۰ می؛ روز جهانی مطالعات بالینی: سنگ بنای پزشکی مبتنی بر شواهد
- کمبود اسپریهای آسم جدی است
- خواب با کیفیت چگونه خطر ابتلا به زوال عقل را کاهش میدهد؟
- خاکسپاری سالانه ۷۰۰۰ عضو پیوندی در ایران / «اهدای عضو» نیازمند فرهنگسازی گسترده
- پزشک خانواده سنگ بنای نظام سلامت پایدار
- زنگ خطر مصرف دخانیات به صدا در آمد
- تاکید ظفرقندی بر منطقی سازی قیمت دارو و تجهیزات
- وسواسیها به این بیماریها بیشتر مبتلا میشوند
- آیا فلوراید برای سلامت دندان ضروری است؟
- استرس هم ارثی است
- سه عادتی که مخرب مغز هستند
چگونه میتوان از ترک شغل پرستاران جلوگیری کرد

به گزارش گروه بهداشت و درمان سرطان نیوز، عباس عباسزاده، با اشاره به چالشهای موجود در مسیر حرفهای پرستاران، اظهار داشت: نقش پرستاران تنها به ارائه خدمات بالینی محدود نمیشود، بلکه آنان یکی از ارکان اصلی حفظ، تداوم و ارتقای سلامت جامعه به شمار میآیند. از اینرو، توانمندسازی پرستاران باید به عنوان یک اولویت راهبردی در سیاستگذاریهای کلان سلامت مدنظر قرار گیرد.
وی، توانمندسازی را مفهومی فراگیر دانست و افزود: تقویت پرستاران صرفاً با آموزشهای مهارتی محقق نمیشود؛ بلکه این فرآیند باید ابعاد مختلفی از جمله آموزش مستمر، سلامت روان، رفاه شغلی، امنیت حرفهای و رشد و ارتقای شغلی را شامل شود. رسیدگی به این موارد نهتنها کیفیت خدمات پرستاری را ارتقا میدهد، بلکه مانع فرسودگی و ترک شغل در این قشر خواهد شد.
عضو وابسته فرهنگستان علوم پزشکی همچنین در خصوص طراحی و راهاندازی داشبوردهای هوشمند مدیریت منابع انسانی در حوزه پرستاری گفت: این سامانهها میتوانند با پایش مستمر دادههای منابع انسانی، در تصمیمسازیهای دقیقتر، توزیع متوازن نیرو، و شناسایی نیازهای آموزشی و حمایتی پرستاران نقش مؤثری ایفا کنند. تحول دیجیتال در حوزه پرستاری، راهی برای هوشمندسازی فرآیندها و بهرهوری بیشتر از منابع موجود است.
مدیرکل دفتر توانمندسازی و بهسازی سرمایه انسانی معاونت پرستاری وزارت بهداشت تأکید کرد: باید از ظرفیتهای اقتصادی نیز برای پشتیبانی از این برنامهها بهره گرفت.
عباسزاده با اشاره به تحولات نظام سلامت، یادآور شد: توانمندسازی پرستاران، نه یک انتخاب، بلکه ضرورتی حیاتی برای تضمین کارآمدی، تابآوری و پایداری نظام سلامت است. بدون پرستار توانمند، هیچ نظام درمانی نمیتواند به اهداف خود در ارتقای کیفیت و ایمنی خدمات دست یابد.




