سرطان سینه چگونه بر پوست و ناخن شما تأثیر می گذارد؟

به گزارش گروه سرطان، سرطان نیوز، بر اساس گزارش انجمن سرطان آمریکان، تخمین زده می‌شود که در سال ۲۰۲۴ بیش از ۳۰۰۰۰۰ مورد سرطان سینه تشخیص داده شود. اگر شما جزو افرادی هستید که آماده شروع درمان هستید، احتمالاً انتظار برخی از عوارض جانبی را دارید که بیشتر در مورد آن صحبت می‌شود، مانند حالت تهوع و ریزش مو. اما درمان‌های سرطان سینه می‌توانند عوارض جانبی کمتر شناخته‌شده‌ای را نیز ایجاد کنند، به‌ویژه در ناخن‌ها و پوست.

بسیاری از درمان‌ها سیستمیک هستند، به این معنی که آن‌ها در سراسر بدن شما حرکت می‌کنند و سلول‌های غیر سرطانی را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهند. این روش می‌تواند به معنای چاق شدن ناخن، برآمدگی، تغییر رنگ و خشکی و تحریک پوست باشد. به علاوه، سرطان سینه خود می‌تواند تغییراتی را در پوست شما ایجاد کند، به خصوص در مراحل پیشرفته تر.

چرا روش‌های درمانی سرطان سینه تغییراتی در پوست و ناخن ایجاد می‌کند

دانا استرن، متخصص پوست و استادیار بالینی پوست در دانشکده پزشکی Mount Sinai در شهر نیویورک، می‌گوید: «درمان‌های سرطان سینه می‌تواند شامل شیمی‌درمانی، پرتودرمانی، و هورمون درمانی یا ایمونوتراپی باشد. این روش‌های درمانی سلول‌هایی را که در حال تقسیم هستند، یعنی سلول‌های سرطانی را هدف قرار می‌دهند، اما در مسیر کشتن سلول‌های سرطانی، می‌توانند ناخواسته سایر سلول‌های بدن که به سرعت تقسیم می‌شوند مانند سلول‌های پوست و ناخن را نیز هدف قرار دهند.»

شیمی درمانی
شیمی درمانی به عنوان درمان سیستمیک در نظر گرفته می‌شود، بنابراین کل بدن شما را تحت تاثیر قرار می‌دهد و می‌تواند چرخه رشد سلول‌های غیر سرطانی را مختل کند. دکتر جولز کوهن، انکولوژیست و استادیار بالینی پزشکی در دانشگاه استونی بروک در استونی بروک، می‌گوید: «به طور معمول، شیمی درمانی سلول‌ها را می‌کشد و رشد آن‌ها را کاهش می‌دهد، و این وضعیت برای پوست و ناخن‌ها مفید نیست.»

انواع مختلفی از دارو‌های شیمی درمانی برای درمان سرطان سینه استفاده می‌شود و هر کدام مجموعه‌ای از عوارض جانبی خاص خود را دارند. در این شرایط پوست اغلب خشک، خارش دار و حساس می‌شود که هم به خاطر محصولات مراقبت از پوست و لوازم آرایشی است که استفاده می‌کنید و ناشی از دارو‌های شیمی درمانی. برخی از انواع شیمی درمانی ممکن است باعث قرمزی، تیره شدن پوست یا تغییراتی در رنگدانه شوند.

دکتر استرن می‌گوید: «تغییرات ناخن ممکن است شامل شکنندگی، شیار شدن، تغییر رنگ، تغییر سرعت رشد، افزایش حساسیت و بلند شدن بستر ناخن باشد. همچنین ممکن است تومور‌های دردناکی در نزدیکی یا زیر بستر ناخن به نام گرانولومای پیوژنیک ایجاد شود که مستعد خونریزی هستند.»

پرتو درمانی
دکتر کوهن می‌گوید: «با پرتودرمانی (RT)، می‌توانید به درماتیت پرتویی مبتلا شوید. من آن را به عنوان آفتاب سوختگی یا در برخی موارد آفتاب سوختگی شدید روی پوست ناحیه تحت درمان برای بیماران توضیح می‌دهم. تحقیقات در مجله بین المللی پوست زنان نشان داده است که ۹۰ ٪ از افراد مبتلا به سرطان پستان که RT دریافت کرده اند، درماتیت پرتویی را تجربه می‌کنند که ۳۰ ٪ از آن‌ها یک مورد متوسط تا شدید را تجربه می‌کنند.» گاهی اوقات نیز فرد پس از تکمیل پرتودرمانی، شیمی‌درمانی یا ... عوارض جانبی را تجربه می‌کند.

درمان هورمونی
این دسته از دارو‌های سرطان مانع اتصال هورمون‌ها به سلول‌های سرطان سینه و کمک به رشد آن‌ها می‌شود. دکتر استرن می‌گوید: «دارو‌های هورمون‌درمانی می‌توانند اثرات بسیار متفاوتی بر روی پوست داشته باشند، از گرگرفتگی معمولی گرفته تا ظاهر شدن بثورات بسیار نادر و خطرناک که حیات را تهدید می‌کند.» برای ناخن ها، هورمون درمانی می‌تواند باعث شکنندگی ناخن‌ها شود.

ایمونوتراپی

دارو‌های ایمونوتراپی سیستم ایمنی شما را برای کشتن سلول‌های سرطانی تقویت می‌کنند. از آنجایی که آن‌ها سیستم ایمنی را تقویت می‌کنند، می‌توانید واکنش‌های ایمنی مانند راش‌های خارش دار را روی پوست خود تجربه کنید. طبق گفته انجمن سرطان آمریکا، دارو‌های ایمونوتراپی تمایل به ایجاد التهاب دارند که به طور رسمی به نام پارونیشیا شناخته می‌شود و شکاف یا شیار‌های عمیق در ناخن‌ها ایجاد می‌کنند.

درمان‌های هدفمند
این دارو‌ها پروتئین‌های خاصی مانند HER۲ را هدف قرار می‌دهند که سلول‌های سرطان سینه را از بین می‌برند. دکتر کوهن می‌گوید: «برخی از دارو‌های هدفمند خوراکی می‌توانند باعث سندرم دست و پا شوند که عبارت است از راش روی کف دست و پا. در صورت عدم درمان ممکن است تغییر رنگ بدهند، تیره و ترک خورده بشوند. بر اساس مطالعه‌ای در مجله آمریکایی درماتولوژی بالینی، جدا شدن بستر ناخن، شکنندگی و رشد کندتر با برخی از درمان‌های هدفمند سرطان مرتبط است.

تغییرات ناخن که ممکن است به دلیل درمان سرطان سینه رخ دهد

در زیر تغییرات خاص ناخن که ممکن است در حین درمان سرطان تجربه کنید آورده شده است. رشد طبیعی ناخن‌ها پس از پایان درمان ممکن است تا یک سال طول بکشد.

کبودی یا تغییر رنگ
به گفته انجمن سرطان آمریکا، برخی از دارو‌ها می‌توانند ناخن‌ها را تیره کنند و باعث کبودی ظاهر شوند. هنگام درمان، ناخن‌ها ممکن است سیاه، قهوه ای، آبی یا سبز به نظر برسند. این تغییرات معمولاً موقتی هستند، اما در برخی موارد دائمی می‌شوند.

کوتیکول‌های خشک
پوست کم‌آب ناشی از درمان‌های سرطان سینه می‌تواند شامل پوست اطراف ناخن‌ها، مانند کوتیکول‌ها و بافت محافظ اطراف صفحه ناخن باشد.

عفونت ناخن
دکتر کوهن می‌افزاید: «ما همچنین شاهد انواع تغییر رنگ‌های عجیب، ناخن‌های سبز، ترشح مایعات و در بدترین حالت، عفونت‌های زیر ناخن‌ها بوده‌ایم که باید تخلیه شوند و نیاز به آنتی‌بیوتیک‌های سیستمیک دارند».

کند شدن رشد
سرعت رشد ناخن‌ها در حین انجام درمان‌های سرطان می‌تواند کاهش یابد.

لکه یا فرورفتگی‌های غیرمعمول
ممکن است شیار‌ها یا برجستگی‌هایی ایجاد شود که به خطوط بیو نیز معروف هستند و به شکل نوار‌های خطی فرورفته روی صفحه ناخن می‌باشند.

ضعیف شدن
ناخن‌های خشک و شکننده نازک‌تر و مستعد شکستگی هستند.

سرطان سینه و تغییرات پوستی

سرطان سینه خود می‌تواند تغییراتی در پوست سینه ایجاد کند. به عنوان مثال، با سرطان سینه التهابی، می‌توانید خارش، بثورات پوستی و فرورفتگی برروی پوست خود داشته باشید. دکتر کوهن می‌گوید با سرطان متاستاتیک پیشرفته، ممکن است ندول‌ها یا ضایعات روی پوست در نواحی دیگر بدن ایجاد شود:

تغییر رنگ: لکه‌های قرمز، بنفش مانند کبودی یا بثورات روی سینه‌ها

فرورفتگی: بافتی شبیه پوست پرتقال؛ زمانی رخ می‌دهد که مایع لنفاوی نمی‌تواند تخلیه شود، زیرا توسط سلول‌های سرطانی مسدود می‌شود.

تورم: ممکن است با سرطان سینه التهابی یا پس از جراحی سرطان سینه، وضعیتی به نام لنف ادم رخ دهد.

ندول ها: برجستگی‌ها یا ضایعاتی که وقتی سرطان سینه متاستاز داده یا به پوست سرایت کرده است، روی سطح پوست ظاهر می‌شود. این‌ها اغلب با خال اشتباه گرفته می‌شوند.

زخم ها: سرطان سینه درمان نشده می‌تواند باعث ایجاد زخم شود، زیرا سرطان شروع به فرسایش پوست می‌کند.

چگونه از تغییرات پوست و ناخن

بسیاری از عوارض جانبی سرطان که برروی پوست و ناخن دیده می‌شود قابل پیشگیری نیستند، اما می‌توانید در حین درمان علائم را مدیریت کنید:

خنک کننده ناخن را در نظر بگیرید

دکتر استرن می‌گوید: این روش ممکن است از عوارض جانبی دارو‌های شیمی درمانی کلاس تاکسان که باعث جدا شدن دردناک صفحه ناخن از بستر می‌شود، جلوگیری کند. پانزده دقیقه قبل از تزریق شیمی درمانی، دست ها، پا‌ها یا هر دو در کیسه‌ها یا کیسه‌های یخ پیچیده می‌شوند. او می‌گوید: یخ باعث انقباض رگ‌های خونی در دست‌ها و پا‌ها می‌شود و از رسیدن عوامل شیمی‌درمانی به بافت ناخن جلوگیری می‌کند. با توجه به Memorial Sloan Kettering Cancer Care، مطالعات نشان داده است کسانی که خنک کننده ناخن انجام می‌دهند نسبت به کسانی که این کار را انجام نمی‌دهند تغییرات ناخن کمتری دارند.

مراقب کوتیکول‌های خود باشید
کوتیکول مهر و موم محافظ طبیعی ناخن است. دکتر استرن می‌گوید: این مانند دوغاب بین کاشی‌هایتان است که آب، رطوبت و ارگانیسم‌ها را از واحد ناخن دور نگه می‌دارد. وقتی آن مهر و موم برداشته شود یا خشک شود، سلامت ناخن شما در خطر است. او می‌گوید: آب می‌تواند وارد ناخن شود و باعث ایجاد انواع مشکلات از جمله قرمزی مزمن و تورم پشت کوتیکول (پارونیشی) شود. در مقابل میل به بریدن یا استفاده از پاک کننده‌های موضعی کوتیکول مقاومت کنید. کوتیکول‌ها بافت محافظی هستند و برداشتن آن‌ها می‌تواند خطر عفونت را افزایش دهد.

از ناخن‌های مصنوعی خودداری کنید
در حالی که ممکن است به نظر راهی عالی برای پنهان کردن تغییرات ناخن مرتبط با سرطان باشد، کاشت ناخن می‌تواند میکروب‌ها و باکتری‌ها را در زیر سطح بسته شده ناخن ذخیره کند و ناخن‌ها را مستعد عفونت کند.

لاک ناخن را با احتیاط پاک کنید
در حالی که لاک می‌تواند یک لایه محافظ به ناخن اضافه کند، از پاک کننده‌های حاوی استون که می‌توانند ناخن‌ها و پوست اطراف را خشک کنند، خودداری کنید.

درباره مکمل‌ها بپرسید
طبق گفته انجمن سرطان آمریکا، پزشک شما می‌تواند مکمل بیوتین را برای تغییرات خفیف ناخن مانند نازک شدن، شکستن و رشد کند تجویز کند. در حالی که تحت درمان سرطان هستید، قبل از شروع هر مکملی با پزشک خود صحبت کنید. برخی ممکن است با دارو‌های شما تداخل داشته باشند.

از روغن نارگیل استفاده کنید
پس از RT، استفاده از مرطوب کننده‌های تسکین دهنده، مانند پماد‌های مبتنی بر آلوئه یا روغن نارگیل که آبرسان و التیام بخش هستند، بی خطر است.

یک کرم تجویزی را امتحان کنید
اگر درماتیت تشعشعی شدیدتر از RT دریافت می‌کنید، پزشک می‌تواند کرم سوختگی مانند سیلوادن را تجویز کند.

دور از آفتاب باشید
نور خورشید می‌تواند باعث ایجاد و تشدید بثورات در برخی افراد شود. وقتی بیرون هستید، کلاه و لباس محافظ بپوشید، مانند پیراهن آستین بلند. حداقل یک ساعت قبل از بیرون رفتن از یک کرم ضد آفتاب با طیف وسیع با فاکتور محافظت در برابر آفتاب (SPF) حداقل ۳۰ با اکسید روی یا دی اکسید تیتانیوم، موادی که برای پوست حساس قابل تحمل هستند، استفاده کنید.