استرس نقش کلیدی در گسترش سرطان دارد

به گزارش گروه سرطان، سرطان نیوز، در این پیشرفت، استراتژی‌های بالقوه جدید درمان سرطان را با هدف جلوگیری از تشکیل NET ارائه می‌کند، که بر اهمیت کاهش استرس به‌عنوان بخشی از مراقبت از سرطان تأکید می‌کند. این مطالعه نیاز مبرم به ادغام مدیریت استرس در برنامه‌های درمان و پیشگیری را برجسته می‌کند و به طور بالقوه راه را برای دارو‌هایی که مانع از تشکیل NET می‌شوند برای توقف گسترش سرطان هموار می‌کند.

چگونه استرس باعث افزایش متاستاز سرطان می‌شود

استرس متاستاز را افزایش می‌دهد: استرس مزمن می‌تواند باعث افزایش چهار برابری متاستاز سرطان در موش‌ها شود که به واسطه هورمون‌های استرس بر نوتروفیل‌ها عمل می‌کند.

نقش تله‌های خارج سلولی نوتروفیل (NETs): استرس منجر به تشکیل NET توسط نوتروفیل‌ها می‌شود و شرایطی را ایجاد می‌کند که گسترش سرطان را تسهیل می‌کند.

پتانسیل برای درمان‌های جدید: یافته‌ها نشان می‌دهد که هدف قرار دادن تشکیل NET می‌تواند یک استراتژی مناسب برای جلوگیری از متاستاز سرطان باشد، و بر مدیریت استرس به عنوان بخشی ضروری از درمان سرطان تاکید دارد.

استرس اجتناب ناپذیر است. اما مقدار زیاد آن می‌تواند برای سلامتی ما وحشتناک باشد. استرس مزمن می‌تواند خطر ابتلا به بیماری قلبی و سکته را افزایش دهد. همچنین ممکن است به گسترش سرطان کمک کند. این که چگونه کار می‌کند یک راز باقی مانده است – چالشی برای مراقبت از سرطان.

Xue-Yan He، فوق دکترای سابق آزمایشگاه Cold Spring Harbor (CSHL) در آزمایشگاه پروفسور Mikala Egeblad، می‌گوید: «استرس چیزی است که واقعاً نمی‌توانیم در بیماران سرطانی از آن اجتناب کنیم. می‌توانید تصور کنید که اگر تشخیص داده شود، نمی‌توانید به بیماری یا بیمه یا خانواده فکر نکنید؛ بنابراین بسیار مهم است که بفهمیم استرس چگونه روی ما تأثیر می‌گذارد.»

اکنون، او و اگبلاد ممکن است در درک درست آن به پیشرفتی دست یافته باشند. آن‌ها با همکاری پروفسور CSHL، Linda Van Aelst، دریافتند که استرس باعث می‌شود گلبول‌های سفید خاصی به نام نوتروفیل‌ها ساختار‌های چسبناکی تشکیل دهند که بافت‌های بدن را مستعد متاستاز می‌کند.

این یافته می‌تواند به استراتژی‌های درمانی جدیدی اشاره کند که از گسترش سرطان قبل از شروع آن جلوگیری می‌کند.

این تیم با تقلید از استرس مزمن در موش‌های مبتلا به سرطان به کشف خود رسیدند. آن‌ها ابتدا تومور‌هایی را که در سینه موش‌ها رشد کرده و سلول‌های سرطانی را به ریه‌هایشان پخش می‌کردند، حذف کردند. سپس موش‌ها را در معرض استرس قرار دادند. آنچه او مشاهده کرد تکان دهنده بود.

او این افزایش ترسناک را در ضایعات متاستاتیک در این حیوانات مشاهده کرد. اگبلاد به یاد می‌آورد که تا چهار برابر افزایش متاستاز بود.

این تیم دریافتند که هورمون‌های استرس به نام گلوکوکورتیکوئید‌ها روی نوتروفیل‌ها اثر می‌گذارند. این نوتروفیل‌های تحت فشار ساختار‌های تار عنکبوت مانندی به نام NET (تله‌های خارج سلولی نوتروفیل) را تشکیل دادند. NET‌ها زمانی تشکیل می‌شوند که نوتروفیل‌ها DNA را دفع کنند. به طور معمول، آن‌ها می‌توانند از ما در برابر میکروارگانیسم‌های مهاجم دفاع کنند. با این حال، در سرطان، NET‌ها محیطی مناسب برای متاستاز ایجاد می‌کنند.

او برای تأیید اینکه استرس باعث تشکیل NET می‌شود و منجر به افزایش متاستاز می‌شود، سه آزمایش انجام داد. ابتدا با استفاده از آنتی بادی ها، نوتروفیل‌ها را از موش‌ها خارج کرد. سپس، او یک داروی تخریب کننده NET را به حیوانات تزریق کرد. در نهایت، او از موش‌هایی استفاده کرد که نوتروفیل‌های آن‌ها قادر به پاسخگویی به گلوکوکورتیکوئید‌ها نبودند. هر آزمون به نتایج مشابهی دست یافت. او می‌گوید: موش‌های تحت استرس دیگر متاستاز بیشتری نداشتند.

شایان ذکر است، تیم دریافت که استرس مزمن باعث ایجاد NET برای اصلاح بافت ریه حتی در موش‌های بدون سرطان می‌شود. اگبلاد توضیح می‌دهد: “این تقریباً بافت شما را برای ابتلا به سرطان آماده می‌کند. ”

از نظر ون آلست، این مفهوم، هرچند شگفت‌انگیز، واضح است. او می‌گوید: «کاهش استرس باید جزء درمان و پیشگیری سرطان باشد.

این تیم همچنین حدس می‌زند که دارو‌های آینده که از تشکیل NET جلوگیری می‌کنند، می‌توانند برای بیمارانی که سرطانشان هنوز متاستاز نکرده است، مفید باشد. چنین درمان‌های جدیدی می‌تواند گسترش سرطان را کند یا متوقف کند و تسکین بسیار مورد نیاز را ارائه دهد.

منبع: پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر