- گلودرد نشاندهنده سویه جدیدی از کرونا با خطر بالاتر نیست
- بیتوجهی مسئولان بهداشتی به برادر کرونا !
- از ژن تا قلب؛ سازوکارهای پنهان بیماریهای مادرزادی قلب
- موج شیوع آنفلوآنزا در انگلیس و آمادهباش بیمارستانها
- ایران در مرحله حذف سرخک و سرخجه / واکسیناسیون موثرترین راه کنترل بیماریهای واگیر
- با چند عادت ساده از ابتلا به واریس پیشگیری کنیم
- پنومونی؛ همچنان بزرگترین قاتل عفونی جهان / ضرورت تقویت واکسیناسیون جهت مهار مرگومیر ذاتالریه
- چند عامل موثر بر سلامت روده
- خطر هپاتیت و HIV در جراحیهای قلب باز
- چالشیترین نوع سوختگی برای جراحان ترمیمی
- هورمون درمانی جایگزین (HRT): بازگشت یک متحد قدرتمند برای سلامت زنان
- ژل رویال، محافظ ویژه اسپرم و باروری مردان
- کاهش چشمگیر مرگومیر نوزادان در ایران
- افسردگی فصلی، یک احساس زودگذر نیست
- بحران کمبود پرستار به شکل منطقهای حل شود
گرما، تنها عامل تعریق نیست

به گزارش گروه بهداشت و درمان سرطان نیوز، عرق کردن اصلا چیز بدی نیست و سازوکار طبیعی بدن برای تنظیم دمای خود است. در نتیجه وقتی بدن نتواند این کار را انجام دهد، ممکن است دچار گرمازدگی شود و حتی شرایط اورژانسی پزشکی به وجود آید.
پزشکان میگویند اگر احساس میکنید که بیشتر از گذشته عرق میکنید و این فقط به دلیل گرمای هوا یا ورزش نیست، خوب است بدانید که افزایش سن، تغییرات هورمونی، مصرف برخی داروها، استرس و برخی بیماریهای زمینهای همگی میتوانند «ترموستات» یا تنظیمکننده دمای بدن را تغییر دهند.
گرما تنها عامل تعریق نیست. ورزش شدید واضحترین عامل تحریککننده است، اما اضطراب و آشفتگیهای احساسی هم از عوامل عمدهاند. درد فیزیکی، غذاهای تند، کافئین، الکل، نوشیدنیهای داغ، رطوبت، برخی داروها و تب ناشی از عفونتها نیز همگی میتوانند باعث افزایش تعریق شوند. در کنار این عوامل یکی از فاکتورهای طبیعیِ اثرگذار بر تغییر الگوی عرق کردن، سن افراد است.
مجله «تایم» در گزارشی به تغییر الگوی تعریق در طول زندگی میپردازد و توضیح میدهد که این تغییرات چه زمان مشکلساز میشوند.
در دهه ۲۰ و ۳۰ زندگی
در اوایل بزرگسالی، غدد عرق معمولا در فعالترین حالت خود قرار دارند. در این مقطع سنی، سوختوساز بدن بالاست، توده عضلانی نسبتا حجیم است و سطح هورمونها بهویژه استروژن و تستوسترون نسبتا پایدار است. در این سن احتمال دارد که فرد هنگام ورزش یا استرس بیشتر عرق کند، اما در حالت کلی، بدن دمای خود را بهخوبی تنظیم میکند مگر اینکه فرد بیماری زمینهای داشته باشد.
در دهه ۴۰ و ۵۰ زندگی
در این دوره، بسیاری از افراد بهویژه زنان در میزان و زمان تعریق خود تغییراتی احساس میکنند. هورمونها نقش بسیار بزرگی در تنظیم تعریق دارند. تغییرات استروژن و پروژسترون از جمله در دوره پیشیائسگی یا یائسگی ممکن است تنظیم دمای بدن را مختل کند و موجب گرگرفتگی یا تعریق شبانه شود.
بیشتر بخوانید
از طرفی با ورود به میانسالی، سطح هورمون تیروئید هم افزایش مییابد که این میتواند دمای پایه بدن را بالا ببرد و باعث تعریق بیشتر شود.
مردان هم در این سن ممکن است تغییراتی را تجربه کنند که ناشی از کاهش تدریجی تستوسترون است، هرچند معمولا این تغییرات بهشدت تغییرات در زنان نیست.
در دهه ۶۰ به بعد
با بالا رفتن سن ممکن است فعالیت غدد عرق کمتر شود. این یعنی فرد بهطور کلی کمتر عرق میکند، اما این موضوع یک روی دیگر هم دارد: بدن ممکن است در خنک کردن خودش هم کارآیی کمتری داشته باشد؛ آنچه افراد مسن را در برابر بیماریهای مرتبط با گرما مانند گرمازدگی و سکته گرمایی (Heat Stroke) آسیبپذیرتر میکند.
اگر تعریق شما شدید و مداوم یا تاثیرگذار بر کیفیت زندگیتان است، با متخصص پوست یا پزشک مشورت کنید. برای درمان این عارضه روشهای درمانی موثری از داروهای موضعی گرفته تا تزریق بوتاکس وجود دارد.
ماجرای ممانعت از ازدواج و فرزندآوری پرستاران
سالانه ۴۲ میلیارد دلار هزینه خطاهای دارویی در جهان است
پنومونی؛ همچنان بزرگترین قاتل عفونی جهان / ضرورت تقویت واکسیناسیون جهت مهار مرگومیر ذاتالریه