راهکار جدید برای افزایش اثربخشی پرتودرمانی در متاستاز مغزی سرطان ریه

به گزارش گروه سرطان، سرطان نیوز؛ تیمی از پژوهشگران به رهبری دانشگاه سینسیناتی، راهی بالقوه برای افزایش اثربخشی پرتودرمانی و بهبود نتایج بیماران مبتلا به سرطان ریه که به مغز سرایت کرده است، شناسایی کرده‌اند.

پیش‌زمینه تحقیق

بر اساس گزارش انجمن سرطان آمریکا، سرطان ریه عامل اصلی مرگ‌های ناشی از سرطان در ایالات متحده است و حدود یک پنجم مرگ‌های سرطانی را شامل می‌شود. سرطان ریه غیر سلول کوچک (NSCLC) شایع‌ترین نوع سرطان ریه است و تقریباً ۸۰٪ تا ۸۵٪ موارد را تشکیل می‌دهد.

تا ۴۰٪ از بیماران سرطان ریه در طول بیماری دچار متاستاز مغزی می‌شوند و به‌طور متوسط بین هشت تا ده ماه پس از تشخیص زنده می‌مانند.

روش‌های درمانی کنونی

درمان‌های استاندارد برای سرطان ریه که به مغز سرایت کرده است شامل جراحی برداشت تومور و رادیوسرجری استریوتاکتیک مغز است. پرتودرمانی کل مغز نیز برای بیمارانی با بیش از ۱۰ ضایعه متاستاتیک مغزی استاندارد است.

دکتر دبنجان باتاچاریا، نویسنده اصلی مطالعه و مربی پژوهشی در بخش نورولوژی و پزشکی توانبخشی کالج پزشکی دانشگاه سینسیناتی، می‌گوید: "متاستاز مغزی سرطان ریه معمولاً غیرقابل درمان است و پرتودرمانی کل مغز به‌صورت تسکینی است، زیرا سمیت پرتودرمانی، درمان را محدود می‌کند. مدیریت عوارض جانبی بالقوه و غلبه بر مقاومت به پرتودرمانی، چالش‌های اصلی در درمان متاستازهای مغزی ناشی از سرطان ریه هستند. این امر اهمیت روش‌های درمانی جدید که کمتر سمی بوده، اثربخشی پرتودرمانی را بهبود می‌بخشند، هزینه کمتری دارند و کیفیت زندگی بیماران را ارتقا می‌دهند، نشان می‌دهد."

تمرکز تحقیق

باتاچاریا و همکارانش بر روی AM-101، یک آنالوگ مصنوعی در دسته داروهای بنزودیازپین که ابتدا توسط جیمز کوک، شیمیدان دارویی دانشگاه ویسکانسین-میلواکی توسعه یافت، تمرکز کردند. پیش از این مطالعه، اثر AM-101 در سرطان ریه غیر سلول کوچک ناشناخته بود.

به گفته باتاچاریا، AM-101 در زمینه متاستازهای مغزی NSCLC دارویی بسیار مفید است، زیرا بنزودیازپین‌ها قادر به عبور از سد خونی مغزی هستند که از مغز در برابر مهاجمان بالقوه مضر محافظت می‌کند و می‌تواند مانع از رسیدن برخی داروها به هدفشان در مغز شود.

نتایج تحقیق

تیم تحقیقاتی دریافت که AM-101 گیرنده‌های GABA(A) واقع در سلول‌های NSCLC و سلول‌های متاستاتیک مغزی سرطان ریه را فعال می‌کند. این فعال‌سازی فرآیند "خودخواری" اتوفاژی را تحریک می‌کند که در آن سلول قسمت‌های ناخواسته را بازیافت و تخریب می‌کند.

به‌طور خاص، مطالعه نشان داد که فعال‌سازی گیرنده‌های GABA(A) باعث افزایش بیان و تجمع GABARAP و Nix (یک گیرنده اتوفاژی) می‌شود که فرآیند اتوفاژی را در سلول‌های سرطان ریه تقویت می‌کند. این فرآیند تقویت‌شده اتوفاژی، سلول‌های سرطان ریه را نسبت به پرتودرمانی حساس‌تر می‌کند.

با استفاده از مدل‌های حیوانی متاستاز مغزی سرطان ریه، تیم دریافت که AM-101 اثربخشی پرتودرمانی را افزایش داده و به‌طور قابل توجهی بقای بیماران را بهبود می‌بخشد. علاوه بر این، دارو رشد سلول‌های اولیه NSCLC و متاستازهای مغزی را کند کرد.

باتاچاریا می‌گوید که افزودن AM-101 به پرتودرمانی نه تنها می‌تواند پرتودرمانی را مؤثرتر کند، بلکه ممکن است به کاهش دوزهای پرتودرمانی منجر شود که می‌تواند عوارض جانبی و سمیت را برای بیماران کاهش دهد. تیم اکنون در حال کار برای آغاز آزمایشات بالینی فاز ۱ ترکیب AM-101 و پرتودرمانی در سرطان ریه و سرطان ریه‌ای که به مغز سرایت کرده است، هستند.

باتاچاریا این تحقیق را در حالی آغاز کرد که در آزمایشگاه پژوهشگران سابق دانشگاه سینسیناتی، سوما سنگوپتا و دانیل پومرانتز کرومل، که اکنون در دانشگاه کارولینای شمالی در چپل هیل هستند، کار می‌کرد. او از راهنمایی‌های آنان و همکاری با دیگر متخصصان در دانشگاه سینسیناتی و چندین مؤسسه پژوهشی در ایالات متحده قدردانی می‌کند.

باتاچاریا همچنین بر نقش منابع پژوهشی مشترک دانشگاه که به پیشرفت این مطالعه کمک کردند، تأکید می‌کند. او این کار را به پدرش که در سال ۲۰۲۱ در حالی که او در مراحل اولیه تحقیق بود، درگذشت، تقدیم می‌کند.

او می‌گوید: "تمام این کار، همراه با آزمایشات بازبینی، در دانشگاه سینسیناتی انجام شد و این نشان‌دهنده تلاش مشترک قوی بین چندین تیم است. من از بخش نورولوژی و پزشکی توانبخشی برای حمایت کلی در تکمیل این مطالعه سپاسگزارم. درگذشت پدرم انگیزه‌ای برای من بود تا سخت‌تر کار کنم و این پروژه را به پایان برسانم، زیرا او از تحقیقات من آگاه بود و می‌خواست موفقیت مرا ببیند."

مترجم: دکتر پوریا عادلی