تله مدیسین و سرطان؛ نابرابری در ارائه خدمات تله مدیسین به بیماران سرطانی

 همین روند برای آن دسته از بیمارانی که بیمه نبودند، در مناطق حومه شهر یا روستا زندگی می‌کردند و در محله‌ای با وضعیت اجتماعی-اقتصادی پایین زندگی می‌کردند، مشاهده شد. نتایج مطالعه نیاز به کاهش نابرابری در استفاده از تله مدیسین برای مراقبت از سرطان را نشان می‌دهد و ارزیابی می‌کند که آیا استفاده از تله مدیسین با مراقبت با کیفیت مرتبط است یا خیر.

جنی گواداموز (Flatiron Health، نیویورک، ایالات متحده آمریکا)، نویسنده اصلی این مقاله، اظهار داشت: «مطالعه ما جدیدترین و جامع‌ترین ارزیابی از روند‌ها و نابرابری‌ها در استفاده از پزشکی از راه دور را در بسیاری از ویژگی‌های جمعیت‌شناختی اجتماعی ارائه می‌کند.»

قبل از همه‌گیری COVID-۱۹، تنها تعداد بسیار کمی از بیماران مبتلا به سرطان از خدمات پزشکی از راه دور استفاده می‌کردند. با این حال، با گسترش ویروس، پزشکی از راه دور به یک روش معمول ویزیت تبدیل شد.

Everett E. Vokes، رئیس ASCO (دانشگاه پزشکی شیکاگو، IL) گفت: "پزشکی از راه دور می‌تواند دسترسی به مراقبت‌های به موقع سرطان را بهبود بخشد، اما همانطور که این مطالعه اشاره می‌کند، پزشکی از راه دور باید به طور عادلانه در دسترس باشد، به طوری که هر بیمار بتواند به مراقبت‌هایی که نیاز دارد و شایسته آن است دسترسی داشته باشد. "

نویسندگان امیدوارند که کار آن‌ها تضمین کند که سیاست‌هایی که استفاده گسترده از خدمات پزشکی از راه دور را در طول همه‌گیری کووید-۱۹ ممکن می‌سازد، دائمی شوند. علاوه بر این، دسترسی به بیمه درمانی بهبود یافته است، زیرا این یکی از مهمترین عوامل تعیین کننده استفاده از تله مدیسین است و فناوری‌های پزشکی از راه دور برای کسانی که سواد فناوری پایین و مهارت انگلیسی محدودی دارند در دسترس است.

گواداموز در پایان گفت: «در حالی که پزشکی از راه دور ممکن است دسترسی به مراقبت‌های تخصصی را گسترش دهد، گسترش این خدمات ممکن است نابرابری‌های مراقبت از سرطان را افزایش دهد، اگر جمعیت‌های آسیب‌پذیر دسترسی عادلانه نداشته باشند.»