- ارتباط بیماریهای دهان با بروز برخی سرطانها
- کدام سرطانها با سیگار کشیدن سراغ ما می آیند
- تشخیص زودهنگام سرطان، پنجرهای به سوی زندگی
- خواص معجزهآسای چای در مبارزه با سرطان! / اگر هر روز چای بنوشیم، چه میشود؟
- فواید تغذیه در طول درمان سرطان
- یک کشف مهم درباره سرطان روده بزرگ که به دهان مربوط میشود
- وضعیت تومورهای مغزی در کودکان/ رویکرد درمان چند تخصصی
- این مواد غذایی خطر ابتلا به سرطان پروستات را کاهش میدهند
- تشخیص سه سرطان خطرناک فقط با یک نمونه خون + فیلم
- رازگشایی از ۷ علت ابتلا به سرطان/ این نقطه ایران بیشترین ابتلا به سرطان در دنیا را داشت
- درباره اولین واکسن نادرترین نوع سرطان چه میدانید؟
- متفورمین از داروی دیابت تا امید جدیدی برای درمان سرطان
- آیا مانیکور میتواند به سلامت ناخن آسیب برساند؟
- تفاوت ابتلا به سرطان در کودکان ایران و اروپا/ تلاش برای کاهش فاصله درمان
- تنهایی موجب کاهش طول عمر بازماندگان سرطان می شود
به گزارش سرطان نیوز، دانشمندان دانشگاه بیرمنگام در بریتانیا گزارش دادند که از مدلهای سلولی و حیوانی استفاده کردند تا نشان دهند این داروی موسوم به AZD۱۳۹۰ میتواند پاسخ بدن به آسیب DNA در سلولهای عصبی را مسدود کند و عملکرد پس از آسیب نخاعی را بازیابی نماید.
دکتر «ریچارد توکسورث»، سرپرست تیم تحقیق، در این باره میگوید: «این مطالعه اولیه نشان میدهد که AZD۱۳۹۰ میتواند به عنوان درمانی برای تغییر شرایط آسیب دیدگان نخاعی استفاده شود.»
بیشتر بخوانید:
۲۷ درصد سرطانها در ایران مربوط به دستگاه گوارش است
این کارآزمایی همچنین در حال بررسی است که آیا این دارو میتواند به سیستم ترمیم DNA بدن کمک کند یا خیر. این سیستم گاهی در پاسخ به سرطانهای رایج و همچنین آسیب نخاعی فعال میشود.
محققان به ویژه در مورد AZD۱۳۹۰ هیجانزده هستند زیرا میتوان آن را به صورت خوراکی مصرف کرد و به مقدار کافی به محل آسیب دیده میرسند تا بازسازی عصب را بهبود بخشیده و عملکرد از دست رفته را بازیابی کنند.
پس از بررسی اثربخشی دارو اخیر (AZD۱۳۹۰) در کشتهای آزمایشگاهی، محققان به سراغ مدلهای حیوانی رفتند.
تیم تحقیق دریافت که درمانهای خوراکی با این دارو اعصاب آسیبدیده را قادر میسازد تا سیگنالهای الکتریکی را در سراسر محل آسیب و در بازسازی عصب فراتر از محل آسیب حمل کنند.
در حالی که یافتهها امیدوارکننده به نظر میرسند، نتایج حاصل از مطالعات روی حیوانات اغلب در انسانها آشکار نمیشود. از اینرو محققان بر انجام تحقیقات بیشتر در این زمینه تاکید دارند.