- پله نوردی باعث افزایش طول عمر می شود
- عوارض نامشخص «قلیان اکسیژن»/ هر کار تحقیقاتی باید با رضایت افراد باشد
- پرداخت یارانه دارو ربطی به بیمه سلامت ندارد
- تبدیل ایران به صادرکننده تجهیزات پزشکی
- درد در سنین رشد را جدی بگیرید
- پیشتازی ایران در منطقه در تشخیص مالاریا
- مهمترین علائم اختلال پانیک و نحوه درمان
- ژنتیک و قرارگیری در معرض آفت کش ها خطر پارکینسون را افزایش می دهد
- مشکل بزرگ ۳۰ درصد مبتلایان به دیابت در ایران/ دیابت بیش از برخی سرطانها قربانی میگیرد
- با این کار ساده طول عمر خود را افزایش دهید/ پله را جایگزین آسانسور کنید
- داروهای سوزش معده خطر میگرن را افزایش می دهند
- برای خواب خوب مقررات بگذارید
- تولید سالانه ۷۰ میلیارد نخ سیگار در کشور / پایینترین نرخ مالیات بر دخانیات در ایران
- چالشهای سلامت دهان و دندان در ایران
به گزارش گروه بهداشت و درمان سرطان نیوز، دکتر هاشم موذن زاده در گفتگو با خبرنگار نشریه از سین سرطان تا سین سلامتی گفت: وضعیت جراحی در ایران از نظر کیفی قطعا بخاطر همت و تلاش مجموعهای از پیشکسوتان و زحمتکشان جراحی در ایران فاصله بین جراحان ایرانی و پزشکی جهان بجز در یک مورد فاصلهای بسیار اندک است.
وی افزود: تنها حیطهای که در حال حاضر به واسطه تحریمها ما از آن جدا افتاده ایم و امکان توسعه و فراگیری در آن را نداریم حوزه جراحیهای رباتیک است که متاسفانه شکاف بین ما و جهان در این مورد بشدت در حال زیادشدن است و با گسترش هوش مصنوعی و تنوع در ابزارهای رباتیک این شکاف دائما بیشتر نیز خواهد شد.
این جراح ادامه داد: متاسفانه در مقایسه به جهان پیشرفته ما در حوزه رفتار سیستمیک مشکل جدی داریم، ولی در حوزه تکنیک و مهارتهای فردی جراحان کاملا مناسب هستیم
دکتر هاشم موذن زاده در خصوص تجهیزات بیمارستانهای دولتی و خصوصی ایران گفت: تا حدود دو سال قبل با وجود تنگناهای زیاد امکانات فنی به شیوههای مختلف تهیه شده و مورد استفاده قرار میگرفت، ولی پس از حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی عملا امکان سرمایه گذاریهای بخشهای مختلف چه دولتی و چه خصوصی بر روی تجهیزات سرمایه بر بسیار کم شده است الان یک ست لاپاراسکوپی از برندی شناخته شده در حدود ۴ میلیارد تومان است که در بخش دولتی و عمومی هم که از بودجههای کشوری استفاده میکنند به سختی قابل تهیه است چه رسد به بخش خصوصی که در مقابل این سرمایه گذاری بازگشت مناسبی نیز نخواهد داشت.
وی افزود: اقلام با اعداد میلیون دلاری عملا دیگر قابل تهیه برای اشخاص حقیقی نیستند و اشخاص حقوقی هم به سختی خواهند توانست آن را تهیه کنند که البته در بین ضروریات جراحان از این نوع اقلام زیاد نیستند.
این جراح در خصوص تعرفههای خدمات درمانی گفت: تعرفه تبدیل به کلافی بسیار سر در گم شده است و سیاستگذاران در مورد آن دچار یک سوء ذهنیت تاریخی شده اند که علیرغم آنکه به آن پی برده اند، اما شجاعت حل آنرا را به علت فضای مسموم عامه پسندانه ندارند و دائما در حال دست به دست کردن موضوع و پاس دادن آن به دامان دیگری هستند.
وی افزود: از لحاظ عددی تعرفههای جراحی در مقایسه با غیر توسعه یافتهترین کشورهای پیرامونی و منطقه نیز قابل قیاس نیستند و جالبتر آنکه از همان تعرفه ناچیز نیز آنچه به جراح بخصوص در بخش دولتی میرسد حدود ۳۸ درصد است در حالی که از او درخواست کیفیت در حد جهان پیشرفته دارند.
دکتر هاشم موذن زاده در خصوص مهاجرت پزشکان و جراحان اینگونه گفت: من سالها پیش یک تعبیر خلق کردم که به نظرم هنوز کاربرد دارد، اما متاسفانه مواردی تلخ نیز به آن اضافه شده است. من تعبیر ترک خدمت دهی را خلق کردم. در این پدیده شخص پزشک به علت مجموعهای از عوامل مانع شونده و آزار دهنده در محاسبات خود برای باقی ماندن در درمان، شغل، کشور و یا حتی جهان تجدید نظر میکند.
وی ادامه داد: پزشکی دارای اهدافی بسیار مشخص است، عقب راندن مرگ، از بین بردن درد، تحمل پذیر نمودن درد، بازیابی تواناییها، هرگاه پزشک احساس کند که در ادای این وظایف به هر نحو دچار تنگنای نامربوط و غیر طبیعی و تحمیلی شده است براساس آن که چه مقدوراتی داشته باشد اقدام خواهد کرد.
این جراح دادمه داد: در اولین گام حوزه درمان رها خواهد شد، در گام بعدی شغل تغییر داده خواهد شد، در گام بعدی خروج از کشور رخ خواهد داد و متاسفانه در مواردی که بشدت در حال فزونی گرفتن است جهان را با خودکشی ترک میکنند.
وی افزود: دلایلی بسیار واضح، ولی متنوع برای وقوع این انتخابها وجود دارد، اما عمدهترین آن تخریب عامدانه جایگاه علمی و اجتماعی صاحبان دانش و علم از جمله پزشکان در چند دهه اخیر بوده است، ولی در حال حاضر بیشترین آسیب از سمت مسائل اقتصادی و امنیت شغلی وارد میشود.
دکتر موذن زاده بیان داشت: بنظر من امکان اصلاح این روند به طور کلی وجود ندارد، زیرا ریشه آن در تفکرات کلان اداره کنندگان کشور است که به صورتی کاملا واضح غیر علمی و حتی ضد علمی است و در چنین فضایی افراد دارای علم و دانش جایگاه و پناه در خوری برای ادامه حیات آبرومندانه و شرافتمندانه در حوزه تخصصی خود ندارند
تنها کافی است که به موضوع افزایش ظرفیتهای پزشکی عمومی و دستیاری نگاه کنیم تا متوجه شویم که دید کلان در کشور تا چه حد ناقص و تخریب گر است، به همین علت من هیچ افق روشنی برای پزشکی کشور و مشکلات آن بخصوص ماجرای مهاجرتها نمیبینم.
وی در پایان گفت: در انتهای این زنجیره وقایع تلخ و بد فرجام قرار میگیرد کسی جز انسان ایرانی نیست. کاهش دسترسی به خدمات، کاهش کیفیت خدمات، افزایش هزینه خدمات، رنجهایی است که به رنج ناشی از بیماری شهروندان ایرانی اضافه میشود و هیچ مسئولی در مقابل آن پاسخگو نیست.