گلیوبلاستوما (GBM)، بدخیم‌ترین نوع تومور مغزی در بزرگسالان

به گزارش  گروه سرطان، سرطان نیوز، دکتر پوریا عادلی گفت: با وجود پیشرفت‌های اخیر در روش‌های درمانی مانند جراحی، رادیوتراپی، شیمی‌درمانی و استفاده از میدان‌های درمانی تومور، نرخ بقا در بیماران مبتلا به GBM همچنان ناامیدکننده باقی مانده است. خصوصاً در موارد عود کننده (rGBM)، جایی که گزینه‌های درمانی محدودتر و چالش‌برانگیزتر می‌شوند، نیاز به راهکار‌های نوآورانه و اثربخش احساس می‌شود.

وی با اشاره به اینکه محققان در مرکز سرطان جامع رزول پارک مطالعه‌ای بازگشت‌نگر را انجام داده‌اند که نتایج آن می‌تواند امید جدیدی به بیماران مبتلا به GBM عود کننده ببخشد افزود: این تحقیق به بررسی اثرات نسبی دو روش درمانی بواسیزماب، یک داروی ضد آنژیوژنز، و جراحی اشعه‌ای گاما نایف، یک شکل پیشرفته از رادیوسرجری، بر بقای بدون پیشرفت (PFS) و بقای کلی (OS) در بیماران با GBM در اولین عود پرداخته است.

وی ادامه داد: به طور خاص، سلول‌های گلیوبلاستوما تولید بالایی از فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (VEGF) دارند که نقش کلیدی در آنژیوژنز و رشد توموری ایفا می‌کند. بواسیزماب، با مهار VEGF، می‌تواند به کنترل این فرآیند‌ها و کاهش رشد تومور کمک کند. از سوی دیگر، جراحی گاما نایف با ارائه‌ی دوز بالایی از اشعه به طور دقیق به ناحیه‌ی توموری، قادر است به تخریب سلول‌های توموری بپردازد و در نتیجه به کنترل رشد تومور کمک کند.

دکتر پوریا عادلی اظهار کرد: یافته‌های این مطالعه، که بزرگ‌ترین جمعیت نمونه تا کنون از بیماران درمان شده با این رژیم ترکیبی را ارائه داده‌اند، بیانگر آن است که این درمان ترکیبی می‌تواند نتایج بهتری نسبت به استفاده از هر یک از این دو روش درمانی به صورت جداگانه ارائه دهد. این نتایج تأیید می‌کند که رویکرد‌های چندمدلی و ترکیبی می‌توانند در مدیریت یک بیماری پیچیده مانند GBM مؤثر واقع شوند.

متخصص رادیوتراپی آنکولوژی بیان کرد: لازم به ذکر است که، علی‌رغم نتایج امیدوارکننده، این مطالعه با محدودیت‌هایی همچون طراحی بازگشت‌نگر خود و احتمال وجود انحراف انتخابی مواجه بود. با این وجود، این تحقیقات می‌توانند پایه و اساسی برای انجام آزمایش‌های بالینی آینده باشند که به طور خاص به بررسی اثربخشی این رویکرد ترکیبی در مدیریت GBM عود کننده می‌پردازند.

وی در پایان گفت: می‌توان امیدوار بود که این یافته‌ها به پیشرفت‌های بیشتری در زمینه‌ی درمان GBM منجر شود و در نهایت به بهبود نرخ بقای بیماران مبتلا به این بیماری کمک کند.