- درباره اولین واکسن نادرترین نوع سرطان چه میدانید؟
- تفاوت ابتلا به سرطان در کودکان ایران و اروپا/ تلاش برای کاهش فاصله درمان
- تنهایی موجب کاهش طول عمر بازماندگان سرطان می شود
- اهمیت غربالگری سرطان های شایع در ایران/ آثار اقتصادی سرطان
- نحوه تاثیر آسپرین در پیشگیری از سرطان روده بزرگ
- خطری که بازماندگان سرطان سینه را تهدید میکند
- این روغن گیاهی تمام تومورهای مغزی و کل بدن را از بین میبرد
- تشخیص سرطان از یک قطره خون طی چند دقیقه
- راهکار ساده که شما را از ابتلا به سرطان در امان میدارد
- تغذیه بد خطر ابتلا به سرطان را افزایش میدهد
- تشخیص زودهنگام سرطان سینه با یک سنسور قابل تشخیص شد
- تاثیر خوردن کره بر سلامتی و پیشگیری از ابتلا به سرطان
به گزارش سرطان نیوز، سرطان خون (لوکمیا)، یکی از انواع معمول سرطان است که همچنان در تشخیص و درمان آن چالشهایی وجود دارد.
سرطان خون معمولاً در مغز استخوان آغاز میشود، محلی که سلولهای خونی تولید میشوند.
زمانی که فردی به سرطان خون مبتلا است تعداد گلبولهای سفید خون وی افزایش مییابد و این سلولها کارکرد طبیعی خود را از دست میدهند، به نحوی که قادر به دفاع مناسب از بدن در برابر عوامل بیماری زا نیستند.
نوع گلبول سفیدی که تحت تأثیر قرار گرفته است میتواند نوع سرطان خون را متمایز کند. از این رو محققان طی یک مقاله مروری به بررسی فعالیت سلولهای بنیادی خون ساز که پیش سازهای بالقوه سرطان خون هستند، پرداختند.
در این مقاله مروری شرح داده میشود که سلولهای خون ساز سرطانی با تأثیر بر مغز استخوان، منبع سلولهای بنیادی را برای تولید سلولهای سرطانی خون در اختیار میگیرند.
همچنین در این مقاله مروری که در نشریه بین المللی Health Biotechnology and Biopharma منتشر شده است، مسیرهای پیام رسان تنظیم کننده تولید سلولهای خونی مانند Wnt و همچنین بیان و عملکرد غیر طلبیعی میکرو RNAها در سرطان خون مورد بررسی قرار گرفت.
بیشتر بخوانید
پیشرفتهای سال ۲۰۲۲ در تحقیقات و درمان سرطان تخمدان
علاوه بر این، نویسندگان مقاله مذکور به تجزیه و تحلیل عوامل سلولی و مولکولی مؤثر در ابتلا به سرطان خون پرداختند.
در نهایت این تحقیق، پیشنهاداتی برای مطالعات بیشتر در زمینه سرطان و ایمنولوژی ارائه میکند که میتواند منجر به کشف درمانهای جدید و بهبود عملکرد سیستم ایمنی بدن در برابر سلولهای سرطانی شود.
دکتر مهدی احمدی فر، نسترن صحرائی و مینا مبین رهنی از دانشگاه علم و فرهنگ و پژوهشگاه رویان این پژوهش را انجام دادند.