- چگونه آسیبهای ناشی از بدخوابی را از بین ببریم؟
- پله نوردی باعث افزایش طول عمر می شود
- عوارض نامشخص «قلیان اکسیژن»/ هر کار تحقیقاتی باید با رضایت افراد باشد
- پرداخت یارانه دارو ربطی به بیمه سلامت ندارد
- تبدیل ایران به صادرکننده تجهیزات پزشکی
- درد در سنین رشد را جدی بگیرید
- پیشتازی ایران در منطقه در تشخیص مالاریا
- مهمترین علائم اختلال پانیک و نحوه درمان
- ژنتیک و قرارگیری در معرض آفت کش ها خطر پارکینسون را افزایش می دهد
- مشکل بزرگ ۳۰ درصد مبتلایان به دیابت در ایران/ دیابت بیش از برخی سرطانها قربانی میگیرد
- داروهای سوزش معده خطر میگرن را افزایش می دهند
- برای خواب خوب مقررات بگذارید
- تولید سالانه ۷۰ میلیارد نخ سیگار در کشور / پایینترین نرخ مالیات بر دخانیات در ایران
- چالشهای سلامت دهان و دندان در ایران
به گزارش سرطان نیوز، به نقل از هلث دی نیوز، نتایج اسکن مغزی نگرانیهای این بیماران را تأیید میکند، زیرا احساس میکنند دچار خستگی، مشکل در تمرکز و مشکلات حافظه هستند، حتی اگر نمرات آنها در تستهای فکری این مسئله را نشان ندهد.
دکتر «لیندا چانگ»، متخصص مغز و اعصاب از دانشگاه مریلند و سرپرست تیم تحقیق، گفت: «ما توانستیم نشان دهیم که حتی اگر آنها قادر به انجام کارها باشند، مغز به گونهای عمل میکند که نشان میدهد در حال تعدیل اوضاع است. در واقع مغز از قسمتهای مختلف برای انجام یک کار استفاده میکند. این بدان معناست که شبکه طبیعی مغز به خوبی فعالیت نمیکند.
چانگ و تیم تحقیقاتی او این موضوع را روی ۲۹ نفر که حدود هفت ماه قبل به کووید آلوده شده بودند، مورد مطالعه قرار دادند که ۹ نفر از آنها به دلیل بیماری شأن در بیمارستان بستری شدند. هر بیمار حداقل یک علامت عصب روانپزشکی مداوم داشت.
گروه مورد مطالعه با یک گروه کنترل متشکل از ۲۱ نفر که هیچ سابقه شناخته شده عفونت کووید نداشتند، مقایسه شدند.
علاوه بر اسکن MRI، هر یک از شرکت کنندگان آزمایشاتی را برای ارزیابی مهارتهای تفکر و حافظه، سلامت عاطفی، حرکت، درد، خستگی، افسردگی و اضطراب انجام دادند.
چانگ گفت: ما متوجه شدیم مغز برای انجام کارش به مراتب بیشتر تلاش میکند.
بیشتر بخوانید
شناسایی ۱۸۷ بیمار جدید کرونایی در کشور/ ۱۱ نفر فوت شدند
وی افزود: «بیماران در این مطالعه همچنین استقامت حرکتی کمتری داشتند. آنها کُندتر قدم میزدند. مهارت آنها تحت تأثیر قرار گرفته بود. آنها همچنین عصبانیت، غم و استرس بیشتری را گزارش کردند، در حالی که احساس میکنند هدف کمتری دارند.
وی خاطرنشان کرد: این بیماران هم از توانبخشی جسمی و هم از درمان روانپزشکی بهره خواهند برد.
وی گفت که هیچ کس نمیداند چه مدت این علائم دوام خواهد داشت و مغز آنها چه زمانی ممکن است به عملکرد طبیعی برگردد.