
- هشدار در مورد ویروس HPV تهدید کننده سلامت نسل جوان
- چربی شکمی یک علامت هشدار دهنده است
- استقرار اورژانس در حرم مطهر امام (ره)/برپایی ۶ بیمارستان صحرایی
- استفاده از دستکش ضدویروس هیچ جایگاه علمی در کنترل عفونت ندارد
- سیگاری های مبتلا به سرطان با ریسک ۲ برابری مرگ قلبی مواجه اند
- قطره چشمی آتروپین شروع نزدیک بینی را در کودکان به تاخیر می اندازد
- سکته قلبی می تواند موجب زوال مغز در بازماندگان شود
- التهاب معده و روده را با این سبزی کوهی برطرف کنید
- وضعیت استفاده از تهویه در اماکن عمومی
- سلامت در آستانه بیماری/ سفره سلامت مردم کوچکتر شده است
- سهم وزارت بهداشت در جوانیِ ایران
- آمار جهانی کرونا؛ مالزی رکورددار مبتلایان و فوتیهای روزانه
- دردهای قاعدگی چه زمانی غیرطبیعی هستند؟
- قطعنامه پایانی ششمین همایش دیدگاههای اسلام در پزشکی قرائت شد

به گزارش سرطان نیوز، به نقل از هلث دی نیوز، نتایج اسکن مغزی نگرانیهای این بیماران را تأیید میکند، زیرا احساس میکنند دچار خستگی، مشکل در تمرکز و مشکلات حافظه هستند، حتی اگر نمرات آنها در تستهای فکری این مسئله را نشان ندهد.
دکتر «لیندا چانگ»، متخصص مغز و اعصاب از دانشگاه مریلند و سرپرست تیم تحقیق، گفت: «ما توانستیم نشان دهیم که حتی اگر آنها قادر به انجام کارها باشند، مغز به گونهای عمل میکند که نشان میدهد در حال تعدیل اوضاع است. در واقع مغز از قسمتهای مختلف برای انجام یک کار استفاده میکند. این بدان معناست که شبکه طبیعی مغز به خوبی فعالیت نمیکند.
چانگ و تیم تحقیقاتی او این موضوع را روی ۲۹ نفر که حدود هفت ماه قبل به کووید آلوده شده بودند، مورد مطالعه قرار دادند که ۹ نفر از آنها به دلیل بیماری شأن در بیمارستان بستری شدند. هر بیمار حداقل یک علامت عصب روانپزشکی مداوم داشت.
گروه مورد مطالعه با یک گروه کنترل متشکل از ۲۱ نفر که هیچ سابقه شناخته شده عفونت کووید نداشتند، مقایسه شدند.
علاوه بر اسکن MRI، هر یک از شرکت کنندگان آزمایشاتی را برای ارزیابی مهارتهای تفکر و حافظه، سلامت عاطفی، حرکت، درد، خستگی، افسردگی و اضطراب انجام دادند.
چانگ گفت: ما متوجه شدیم مغز برای انجام کارش به مراتب بیشتر تلاش میکند.
بیشتر بخوانید
شناسایی ۱۸۷ بیمار جدید کرونایی در کشور/ ۱۱ نفر فوت شدند
وی افزود: «بیماران در این مطالعه همچنین استقامت حرکتی کمتری داشتند. آنها کُندتر قدم میزدند. مهارت آنها تحت تأثیر قرار گرفته بود. آنها همچنین عصبانیت، غم و استرس بیشتری را گزارش کردند، در حالی که احساس میکنند هدف کمتری دارند.
وی خاطرنشان کرد: این بیماران هم از توانبخشی جسمی و هم از درمان روانپزشکی بهره خواهند برد.
وی گفت که هیچ کس نمیداند چه مدت این علائم دوام خواهد داشت و مغز آنها چه زمانی ممکن است به عملکرد طبیعی برگردد.




