در قیمت دارو هزینه های تولید محاسبه نشده

به گزارش سرطان نیوز، عباس کبریایی‌زاده با اشاره به اینکه حوزه دارو درگیر با مشکلات مدیریتی است، گفت: سرکوب قیمت، بوروکراسی و دیوان‌سالاری دولتی، خرده‌فرمایش‌های دولتی، تحریم‌ها و… از جمله عوامل تاثیرگذار و آسیب‌رسان به کیفیت خدمات دارویی است.

تورم ۳۰ تا ۴۰ درصدی عمدتا از سوی دولت شکل می‌گیرد، اما اجازه افزایش قیمت را به داروسازان نمی‌دهند و عملا باعث آسیب به کیفیت می‌شود و تولیدکننده نمی‌تواند در نهایت محصول و خدمات با کیفیتی ارائه دهد؛ بنابراین مشاورانی که به رئیس‌جمهور قول عدم افزایش قیمت دارو را می‌دهند و آگاهند که عدم افزایش قیمت دارو با این شرایط یعنی خسارت زدن به توان و سرمایه ملی دارویی در حقیقت به این صنعت و اعتبار رئیس‌جمهور کشور بی‌توجهی می‌کنند. مگر می‌شود نهاده‌های موثر بر قیمت را بالا برد و اجازه تغییر در قیمت نهایی را صادر نکرد؟

مگر می‌شود در زنجیره تولید دارو تنش قیمتی و مقرراتی محدودکننده ایجاد کرد و بعد اجازه افزایش قیمت دارو را نداد؟ باید به رئیس‌جمهور اطلاعات درست داده و گفته شود که بررسی‌ها نشان می‌دهد قیمت دارو فلان درصد باید افزایش داشته باشد، اجازه تزریق فلان مقدار پول به بیمه‎‌ها صادر شود و سهم فرانشیز از ۳۰ درصد به ۲۰ درصد تغییر کند؛ در این صورت پرداخت از جیب بیمار تغییری نمی‌کند و قطعا رئیس‌جمهور چنین راهکاری را می‌پذیرد.

در یک مطالعه جامع ۳۶ تهدیدی که برای صنعت دارو وجود دارد، شناسایی شد و این تهدیدات را رتبه‌بندی کرده و همراه با برنامه‌های قابل اجرا، برای معاون اول رئیس‌جمهور ارسال کردیم، ولی تا کنون اقدام موثری در مورد آن انجام نشده است. در همان برنامه‌ها عنوان شده که اولین تهدید مهم ناتوانی صنعت دارو در بازسازی و نوسازی خودش است.

ساختار قیمت‌گذاری، بوروکراسی دولت، توقف صادرات، توقف نوآوری در صنعت به دلیل سیاست‌های محدودکننده دولت (که البته در ماه‌های اخیر بهبود‌هایی ایجاد شده)، روابط بانکی ناکارآمد از جمله تهدیدات مورد بررسی بوده و مشخص است که باید چه کرد.

مسوولان کشور باید توجه داشته باشند که اگر در صنعت دارو سرمایه‌گذاری نکنیم، پیامد آن عقب افتادن از داروسازی دنیا و در نتیجه محروم ماندن مردم از نوآوری‌های دارویی است. اگر این وضع ادامه یابد، حتی دارو‌های سنتی را هم نمی‌توانیم تولید کنیم و روزبه‌روز دسترسی مردم به دارو محدودتر می‌شود؛ بنابراین در یک جمله می‌توان گفت که مدیریت علمی حوزه دارو بزرگ‌ترین نیاز این صنعت است.

علی مهرآمیزی دیگر عضو هیات‌مدیره سندیکای صاحبان صنایع دارو‌های انسانی ایران گفت: در حالی که در دنیا زمان استهلاک مالی یک سرمایه‌گذاری ۵ساله است، در ایران استهلاک ماشین‌آلات و… ۱۰ ساله در نظر گرفته می‌شود و در ۳ سال گذشته که اصلاح قیمت صحیح و واقعی نداشته‌ایم، در حقیقت ۶۰درصد ارزش سرمایه‌گذاری انجام شده مستهلک شده و سودی عاید سرمایه‌گذار نشده است. در حقیقت سرمایه‌گذار در این سال‌های ثبات قیمت از جیب سرمایه‌گذاری خود می‌خورد. نتیجه عدم اصلاح قیمت، مایوس کردن سرمایه‌گذاران و فعالان اقتصادی عرصه داروسازی است. برای بازسازی صنعت باید حداقل سالی ۱۰ درصد از سرمایه را هزینه کرد تا تنها وضع موجود حفظ شود. در خصوص حمایت مناسب و در‌خور واحد‌های دانش‌بنیان متاسفانه به‌صورت عملی رویکردی وجود ندارد و حتی سرمایه‌گذاران قبلی نیز بی‌انگیزه و مستأصل هستند.

بیشتر بخوانید:

ارز ترجیحی باعث رانت خواری می شود؟

ناراحتی جامعه پزشکی از رشد نادلا نه تعرفه‌ها

حذف شرکت گروه دارویی برکت از لیست بدهکاران بانکی

تورم صنعت دارو متاثر از شرایط اقتصادی حاکم بر کشور است
در ادامه محمد عبده زاده، رئیس هیات‌مدیره سندیکای صاحبان صنایع دارو‌های انسانی ایران در خصوص طرح پیشنهادی برای قیمت‌گذاری دارو و تخصیص ارز دارویی به این صنعت، اظهار کرد:

آیین‌نامه قیمت‌گذاری دارو تدوین شده که در هر دوره هم دارای اصلاحاتی بوده است. تلاش براین بوده که قیمت‌گذاری از حالت کاست پلاس (Cost plus) به حالت رفرانس پرایس (reference price) دربیاید و با قیمت برند‌های دنیا مقایسه شود. اما بنابر اتفاقاتی که طی چندسال اخیر رخ داده حالت کاست پلاس هم اجرا نمی‌شود.

بسیاری از مدیران و مسوولان براین تصورند که دارو نباید گران بشود؛ اما غافل از این هستند که صنعت دارو هم متاثر از تورم موجود در کشور بوده و تورم در صنعت دارو ناشی از عوامل حاکم بر اقتصاد کشور است. وقتی بحث تامین دارو مطرح می‌شود تامین ارز و قیمت‌گذاری به میان می‌آید، موضوعات مختلف مطرح می‌شود. طی سال‌های اخیر یک ماه ارز می‌دادند و سه ماه دیگر خبری از ارز دارو نبود.