- بیمار تالاسمی؛ از درد تا دارو/ ماجرای ۲۰۰۰ میلیارد تومان کمک مالی
- زنان در مقایسه با مردان سالهای بیشتری درگیر بیماری هستند
- زنگ خطر شیوع روزافزون دیابت/غربالگری ۷۴ درصد از جمعیت بالای ۱۸ سال کشور
- حفظ تناسب اندام سلامت روان کودکان را تقویت میکند
- خشم و عصبانیت ریسک بیماریهای قلبی را افزایش میدهد
- آپنه خواب با صرع در اواخر عمر مرتبط است
- درمان رایگان مصدومان تصادفی / پرداخت ناقص سهم وزارت بهداشت از بیمه شخص ثالث
- درمان قطعی ناباروری با دانش بومی/ ایران جزو ۱۰ کشور برتر جهان در درمان نازایی
- جزییات واکسیناسیون پنوموکوک و روتاویروس برای کودکان
- نوجوانان محبوب به ویژه دختران کمتر می خوابند
- ورشکستگی موسسات رادیولوژی به دلیل بدعهدی بیمه ها
- هشدار پزشکان درباره شیوع یک ویروس سرطانزا در بین زوجین
- تشخیص یک سرطان کشنده با شست و شوی دهان در مطب پزشک
- کاهش ۴۰۰۰ میلیارد تومانی بودجه قانون جوانی جمعیت
- قطعی مقطعی سامانه بیمه سلامت به دلیل بارگذاری خدمات جدید
به گزارش سرطان نیوز، کمیته اضطراری سازمان جهانی بهداشت توضیح داد که آبله میمون یک بیماری است که مدتها نادیده گرفته شده و بومی برخی از کشورهای آفریقایی است.
این کمیته افزود: «شیوع فعلی که بیش از ۳۰۰۰ نفر را در بیش از ۵۰ کشور درگیر میکند، "غیر معمول" است.
این کمیته گفت: «اگرچه شیوع بیماری هنوز یک وضعیت اضطراری بهداشتی نیست، اما این تصمیم باید چند هفته دیگر دوباره بررسی شود.»
طبق این گزارش، در صورت بروز هرگونه تحول جدید، میتوان مجدداً شرایط را ارزیابی کرد. این معیارها شامل گسترش به کشورهای دیگر یا گسترش بیشتر در داخل کشورها، افزایش شدت موارد، افزایش نرخ شیوع موارد در میان کارگران جنسی میشود.
سازمان جهانی بهداشت گفت: «در حالی که تعداد کمی از اعضا نظرات متفاوتی را بیان کردند، کمیته با اجماع تصمیم گرفت تا به مدیرکل سازمان جهانی بهداشت توصیه کند که در این مرحله باید تشخیص داده شود که شیوع بیماری یک وضعیت اضطراری بهداشت جهانی محسوب نمیشود.»
«تدروس آدهانوم گهبریسوس»، مدیر کل سازمان جهانی بهداشت، خاطرنشان کرد که کنترل گسترش نیاز به واکنش شدید دارد.
او تاکید کرد: «این امر مستلزم توجه جمعی و اقدام هماهنگ ما در حال حاضر برای جلوگیری از گسترش بیشتر ویروس آبله میمون با استفاده از اقدامات بهداشت عمومی از جمله نظارت، ردیابی تماس، ایزوله سازی و مراقبت از بیماران، و اطمینان از در دسترس بودن ابزارهای بهداشتی مانند واکسنها و درمانها برای جمعیتهای در معرض خطر است.»