- تاثیر تغییرات زیستمحیطیِ جهان روی برخی عارضههای مغزی
- رفلاکس معده شایع ترین بیماری گوارشی کودکان / راه پیشگیری، دوری از هوای آلوده و محرک های آلرژی است
- داروهای فشار خون خطر شکستگی استخوان در افراد مسن را دو برابر میکند!
- این نوع از سکته در تابستان بیشتر رخ میدهد
- بهبود کیفیت زندگی بیماران دیابتی با انسولینهای نسل جدید
- ماجرای تجهیزات پزشکی قاچاق در ایران هلث/ واکنش سازمان غذا و دارو
- تشکیل کارگروه مقابله با سقط عمدی جنین
- سیستم ایمنی انسان تحت تاثیر سلامت خواب/چرا بیخواب میشویم؟
- خواب دیدن در پردازش تجربیات بد موثرند
- مردان بیشتر از زنان در برابر دیابت آسیب پذیرند
- اختلال استرس پس از سانحه احتمال دندان قروچه را ۳ برابر می کند
- ۵۷ میلیون ایرانی تحت پوشش برنامه سلامت خانواده
- نقش الکتروتراپی در کاهش درد و التهاب
- دلیل اینکه زنان بیشتر آلزایمر میگیرند چیست؟
- راهکارهای کاهش کلسترول چیست؟
به گزارش گروه بهداشت و درمان سرطان نیوز، به نقل از هلث دی نیوز، محققان دریافتند افرادی که اختلال خواب را در اوایل بزرگسالی داشتند، در مقایسه با افرادی که بهترین کیفیت خواب را داشتند، بیش از دو برابر احتمال عملکرد ضعیف در تفکر در دوران میانسالی داشتند.
در عین حال، محققان هیچ ارتباطی بین میزان کل خواب افراد و عملکرد مغز آنها در میانسالی پیدا نکردند.
«یو لنگ»، دانشیار روانپزشکی دانشگاه کالیفرنیا و نویسنده مطالعه، گفت: «یافته های ما نشان میدهد که کیفیت خواب به جای کمیت برای سلامت شناختی در میانسالی بیشترین اهمیت را دارد.»
برای این مطالعه، محققان ۵۲۶ نفر با میانگین سنی ۴۰ سال را انتخاب کردند و آنها را به مدت ۱۱ سال تحت نظر داشتند.
در ابتدا، شرکت کنندگان برای سه شب متوالی از یک مانیتور فعالیت مچ دست استفاده میکردند تا مدت و کیفیت خواب خود را ارزیابی کنند. آنها دو بار با فاصله حدود یک سال از هم این آزمایش را انجام دادند تا ارزیابی منصفانهای از الگوهای خواب خود داشته باشند.
شرکت کنندگان همچنین یک دفترچه یادداشت در مورد خواب را تکمیل کردند که در آن حدود ۴۶٪ از خواب ضعیف خبر دادند.
یک دهه بعد، محققان از شرکت کنندگان خواستند آزمایشاتی را انجام دهند که حافظه و قدرت مغز آنها را میسنجید.
نتایج نشان میدهد که از ۱۷۵ نفر که دارای اختلال در خواب بودند، ۴۴ نفر از آنها در طول ۱۰ سال بعد در آزمایشات حافظه، ضعیف عمل کردند.
در مقایسه، تنها ۱۰ نفر از ۱۷۶ نفر که کمترین اختلال در خواب را داشتند، در تستهای حافظه، عملکرد ضعیفی داشتند.
لنگ میگوید: «برای ارزیابی ارتباط بین اختلالات خواب و شناخت در مراحل مختلف زندگی و شناسایی دورههای حیاتی زندگی که خواب قویتر با شناخت مرتبط است یا خیر، به تحقیقات بیشتری نیاز است. مطالعات آینده میتواند فرصتهای جدیدی را برای پیشگیری از بیماری آلزایمر بگشاید.»
منبع: مهر