- «مه مغزی» عارضه جدید کرونا
- به این ۶ دلیل چربی شکمتان آب نمیشود!
- گرما موجب افزایش افسردگی و خشونت
- با این ۷ ترفند در بهار پوستتان را درخشان نگه دارید
- پیش بینی آلزایمر ۱۲ سال قبل از بروز علائم با آزمایش چشم
- مشاغل ذهنی خطر زوال عقل را کاهش میدهند
- بیمه ۵ دهک روستاییان به صورت سیستمی تمدید میشود
- ریشه کنی مالاریا در ایران دچار اختلال شد
- ادعای صدور برگههای تقلبی توسط آزمایشگاهها کذب است
- چاقوی هوش مصنوعی چگونه نظام سلامت را جراحی میکند
- وضعیت استخدام پرستاران دوران کرونا
- پایش سلامت روان ایرانی ها/ رتبه افسردگی در کشور
- نکات مهم درباره حمام کردن که نمیدانید
- فقط در ۲ دقیقه بیخوابی خود را سریع و واقعی درمان کنید
به گزارش سرطان نیوز، دکتر شیموس کویل ۵۳ ساله از لیورپول میگوید که مدلی را توسعه داده تا زمان مرگ بیماران مبتلا به سرطان ریه را پیش بینی کند. دکتر کویل که مشاور مرکز سرطان کلاتربریج است، در زمینه انکولوژی و مراقبت از بیماران سرطانی تخصص دارد. اما او خیلی زود دریافت که از به اشتراک گذاشتن دانش خود با بیماران و خانوادههای آنان و آگاه کردن آنها از نشانههای قریب الوقوع بودن مرگ حس بهتری پیدا میکند.
او اکنون میخواهد به خانوادههایی که عزیزان آنها بیمارانی در حال احتضارند کمک کند تا فرصت بهتری برای خداحافظی با آنها داشته باشند، پیش از آنکه خیلی دیر شود. وی در این باره میگوید: «آنها فرصتی برای خداحافظی کردن پیدا نمیکنند و این بسیار مهم است. مردم بقیه عمرشان را با نوعی از حس گناه زندگی میکنند. اما تصور کنید که چیزی دارید که میگوید: در واقع، دارید خاموش میشوید، خانواده تان باید اینجا باشند». دکتر کویل سال هاست که روی بیماران مبتلا به سرطان کار کرده، اما هرگز به طور کامل نتوانسته زمان دقیق مرگ بیماران را مشخص کند.
وی در این باره تصریح میکند: «علیرغم دههها تحقیق در مورد سرطان و ۵،۰۰۰ سال علم پزشکی، هنوز نمیدانیم که سرطان چطور میکشد و پیش بینی اینکه یک نفر به خاطر ابتلا به سرطان ریه کی میمیرد، تا حدود زیادی به قضاوت یک پزشک بستگی دارد، زیرا هیچ تست دقیقی برای مشخص کردن این موضوع وجود ندارد. اتفاقی که میافتد این است که فرد حالش بد میشود و پزشک میگوید که شاید یک عفونت باشد و به آنها آنتی بیوتیک خواهیم داد. آنها به بیمارستان برده میشوند، حالشان خیلی بد است، نشانه هایشان بدتر میشود و یک دوره عدم اطمینان وجود دارد. با خود میگویید احتمالاً یک عفونت است، نمیدانیم چه اتفاقی دارد رخ میدهد، فکر میکنیم حالشان خوب نیست، شاید دارند میمیرند. ممکن است آنها در آخرین هفتههای زندگی شان باشند. اگر خوش شانس باشید هم تا این اندازه مبهم است».
دکتر کویل و دیگر محققان همکار او مقالهای را در مجله علوم مولکولی منتشر کرده اند که نشان میدهد شاید کلید پیش بینی مرگ در ادرار بیماران نهفته باشد. در مقاله شان، آنها میگویند که شواهدی از تغییرات شیمیایی در ادرار بیماران در روزهای پایانی زندگی شان و پیش از مرگ وجود دارد که از مرگ قریب الوقوع آنها خبر میدهد. دکتر کویل در این باره میگوید: «نزدیک به ۱۰ میلیون نفر در سال ۲۰۲۰ در سراسر جهان به دلیل سرطان جانشان را از دست داده اند و سرطان ریه با بالاترین نرخ مرگ و میر مسئول ۱.۸ میلیون مرگ بوده است. پیش بینی اینکه بیماران با سرطان پیشرفته چه زمانی خواهند مرد بسیار چالش برانگیز بوده و هیچ تست دقیقی برای پیش بینی آن وجود ندارد. اما شناسایی زودهنگام این موضوع که یک شخص در حال مرگ است مرکز ثقل تمام اولویتها برای بهبود تجربه افراد از مراقبت در آخرین روزها و ساعت زندگی است».
بیشتر بخوانید
پرواز قلب اهدایی از یزد به تهران
در این تحقیق، ۱۴۴ نمونه از بیماران مبتلا به سرطان ریه پیشرفته برای تغییرات متابولیکی مورد بررسی قرار گرفت. دکتر کویل میگوید که بوی ادرار در طی این تحقیقات بسیار مهم بوده است. وی در این باره میگوید: «ما به ترکیبات بو نگاه میکنیم. اصولاً وقتی ادرار را گرفته و تا دمای ۶۰ درجه سانتیگراد میجوشانید، چیزی که میجوشد چیزی است که ترکیب ارگانیگ بخاری نامیده میشود، همان چیزی که بویش را حس میکنید». در این ترکیب، محققان شواهدی از تغییرات مرتبط با فرآیند مرگ در اثر سرطان را یافته اند.
از این طریق آنها توانسته اند مدلی را برای پیش بینی زمان مرگ بیماران از چهار هفته قبل از مرگشان بسازند. دکتر کویل بر این باور است که این تست نه تنها برای بیماران مبتلابه سرطان پیشرفته ریه بلکه برای دیگر بیماران در حال احتضار نیز کاربردی است.
اما مرگ بیولوژیکی بوده و نشانههای خاص خود را دارد که تشخیص قریب الوقوع بودن مرگ را آسان میسازد. اگر چه ممکن است روزها و هفتههای منتهی به مرگ از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد، اما ساعتهای قبل از مرگ در بسیاری از بیماران شبیه هم خواهد بود.
برخی از این نشانهها مانند صداهای خرخر متوالی قبل از مرگ، تمایل شدید به تنفس و تلاش برای فرو بردن نفس و اضطراب پایانهای به نظر دردناک و تقلاوار میرسند، اما معمولاً برای شخصی که در حال مرگ است بسیار عذاب آور نخواهند بود. میتوان این نشانهها را با داروهایی کاهش داد و با پیشرفتهای علمی و پزشکی به ندرت پیش میآید که کسی با حس شدید درد زندگی را ترک کند.