اندوه‌يادي براي دكتر منوچهر دوائي اسطوره پزشکی ایران

به گزارش سرطان نیوز، دکتر پیام آزاده در توصیف استاد منوچهر دوائی اینگونه می‌نویسد: استاد دکتر منوچهر دوائی پزشک سرآمد و دانشمند برجسته کشور که در زندگی پربار و بی‌نظیرش جای کمترین فاصله‌ای میان دانش پزشکی و اخلاق مردم‌دوستانه باقی نگذاشت، با خلق منظومه‌ای از اخلاق نیکو، دانش روزآمد، آموزش موثر و درمان بی‌چشمداشت، خلقی را سوگوار خویش کرد.

او زندگی ممتاز و مرفه علمی خود را در امریکا وانهاد و برای خدمت به محرومان سرزمین و سربازان وطن به خوزستان شتافت و در سخت‌ترین سال‌های جنگ تحمیلی به مدد زبردستی‌اش در جراحی، هم جان بسیاری از رزمندگان و ایثارگران را نجات داد و هم به پایه‌ریزی و رشد این دانش در شرایط جنگی و آموزش و تربیت عملی پزشکان جوان مدد رساند.

از آن پس نیز دکتر دوائی در گسترش مرز‌های دانش، آموزش و پژوهش موثر و نوآورانه باز نایستاد و با آمدن به تهران دانشگاه شهید بهشتی، فرهنگستان علوم پزشکی و بیمارستان امام حسین را به مراکز و نهاد‌هایی برای توسعه اندیشه‌ها، دغدغه‌ها و تلاش‌های پایان‌ناپذیرش تبدیل کرد. «دانش سرطان‌شناسی نوین» مرهون همت اوست و تربیت یافتگان آن بزرگ در این حوزه هیچگاه نمی‌توانند نقش وی را در آموزش و راهگشایی‌های درمانی از یاد ببرند.

استاد دکتر دوائی البته به رغم ورود موفق به حوزه‌های جدید پزشکی هیچگاه از دنیای کودکان و میدان درمان آنان دور نشد و پاک‌اندیشی و پاک‌رفتاری خویش را با زیست معصومانه کودکان به اشتراک گذاشت. من که توفیق شاگردی او را در دانشگاه شهید بهشتی داشتم و از آن پس در تجربه همکاری با آن عزیز در بیمارستان امام حسین (ع) درس زندگی و اگر گزافه نباشد «حکمت عملی» را آموختم، می‌توانم بگویم که او برای هر دانشجویی فراتر از استاد، «پدر» و برای همکاری «مراد» بود و به این سبب است که در سوگ آن پدر و مراد، امروز بی‌تابم و جای خالی او را در حوزه سرطان‌شناسی، در عرصه درمان‌گری، در پهنه نیکوکاری موثر و در ورای همه این‌ها در آسمان اخلاق پزشکی، «خداگونه زیستن» و «مردم‌دوستانه خدمت کردن» به وضوح می‌بینم و از خداوند بزرگ می‌خواهم که به ما و به جامعه علمی ما و به ملت ما توفیق پاسداشت میراث و آموزه‌هایش را عنایت فرماید.

به قلم دکتر پیام آزاده