- برنامه بهبود سلامت شهری در ایران/ تعامل مدیریت شهری با نظام سلامت
- جزییات طرح وزارت بهداشت درباره قلیان «اکسیژن» / ماجرای گاز «خنده» قلیانها
- چگونگی خدماتدهی به بیماران در زمان قطع سامانه نسخهنویسی الکترونیک بیمه سلامت
- چرا برای کاهش وزن نباید سراغ «پیکرتراشی» بروید؟
- زخمهای دیابت، کشندهتر از سرطان / درمانهای نوین، اما گرانِ مرض قند
- «مه مغزی» عارضه جدید کرونا
- به این ۶ دلیل چربی شکمتان آب نمیشود!
- گرما موجب افزایش افسردگی و خشونت
- با این ۷ ترفند در بهار پوستتان را درخشان نگه دارید
- پیش بینی آلزایمر ۱۲ سال قبل از بروز علائم با آزمایش چشم
- مشاغل ذهنی خطر زوال عقل را کاهش میدهند
به گزارش گروه بهداشت و درمان سرطان نیوز؛ به نقل از مدیسن نت، همچنین طبق این پیش بینی تا سال ۲۱۰۰، تقریباً همه کشورها (۹۷٪) نرخ باروری کمتر از سطح جایگزینی ۲.۱ فرزند برای هر زن خواهند داشت.
به گفته محققان مؤسسه سنجش و ارزیابی سلامت در دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن، این روند در همه جا به یکباره اتفاق نخواهد افتاد. کشورهای ثروتمندتر اولین و سختترین ضربه را با کاهش نرخ زاد و ولد خواهند دید، در حالی که کشورهای فقیرتر نرخ زاد و ولد بالاتر را حفظ میکنند.
همه اینها به معنای تغییرات بزرگ در محل تولد نوزادان جهان است.
بر اساس این گزارش، ۲۹ درصد از نوزادان در سال ۲۰۲۱ در جنوب صحرای آفریقا متولد شده اند. اما تا سال ۲۱۰۰، بیش از نیمی (۵۴ درصد) از نوزادان در آن منطقه متولد خواهند شد، اگر روند فعلی ادامه یابد.
«استین امیل وولست»، نویسنده ارشد این مطالعه، گفت: «ما در قرن بیست و یکم با تغییرات اجتماعی خیره کنندهای مواجه هستیم.»
همانطور که تیم وولست اشاره کرد، کاهش نرخ باروری مدتهاست که آغاز شده است.
در سال ۱۹۵۰، زنان به طور متوسط در سراسر جهان حدود ۵ فرزند به دنیا میآوردند. اما تا سال ۲۰۲۱ این تعداد به ۲.۲ کاهش یافت (کمی بیش از سطح جایگزینی).
بر اساس این گزارش، در برخی کشورها مانند کره جنوبی یا صربستان، باروری به سطح ۱.۱ کاهش یافته است.
در مقابل، نرخ باروری در کشور جنوب صحرای چاد در سال ۲۰۲۱ به ۷ رسید.
در حال حاضر برخی از کشورهای ثروتمند سیاستهای را برای افزایش نرخ باروری خود ترویج میکنند. محققان میگویند این سیاستها احتمالاً نمیتوانند نرخ زاد و ولد را به سطوح جایگزینی برگردانند، اما ممکن است مانع از رسیدن آنها به پایینترین سطح شوند.
به گفته وولست، «سیاستهای اجتماعی برای بهبود نرخ زاد و ولد مانند افزایش مرخصی والدین، مراقبت رایگان از کودکان، مشوقهای مالی و حقوق شغلی اضافی، ممکن است افزایش کوچکی در نرخ باروری ایجاد کند، اما بیشتر کشورها زیر سطح جایگزینی باقی خواهند ماند.»
باتاچارجی گفت: «زمانی که جمعیت هر کشور در حال کاهش باشد، اتکا به مهاجرت آزاد برای حفظ رشد اقتصادی ضروری خواهد شد. کشورهای جنوب صحرای آفریقا دارای منبع حیاتی هستند که جوامع پیر در حال از دست دادن آن هستند؛ یعنی جمعیت جوان.»