- شهید رییسی در خدمت به سلامت جامعه پیشگام بود
- امید به زندگی در جهان تا ۲۰۵۰ بیش از ۴ سال افزایش مییابد
- انتشار سویه مرگبارتر آبله میمون در آفریقا
- تغییر در مقررات بهداشتی بینالمللی برای مقابله با بیماریهای همهگیر
- چاپ سه بعدی لنز چشمی ساده میشود
- تجهیز بیش از ۱۰۰ آزمایشگاه تحقیقاتی با ابزارهای شناختی ایرانساخت
- مدیران حوزه سلامت شهادت رییس جمهور را تسلیت گفتند
- ارتباط استفاده از سیگار الکتریکی با صرف وقت در رسانههای اجتماعی
- فرهنگ غنی ایرانیان در اهدای عضو / جایگاه نخست ایران در آسیا
- تاثیر تغییرات زیستمحیطیِ جهان روی برخی عارضههای مغزی
- رفلاکس معده شایع ترین بیماری گوارشی کودکان / راه پیشگیری، دوری از هوای آلوده و محرک های آلرژی است
- داروهای فشار خون خطر شکستگی استخوان در افراد مسن را دو برابر میکند!
- این نوع از سکته در تابستان بیشتر رخ میدهد
- بهبود کیفیت زندگی بیماران دیابتی با انسولینهای نسل جدید
- ماجرای تجهیزات پزشکی قاچاق در ایران هلث/ واکنش سازمان غذا و دارو
به گزارش سرطان نیوز، این یافته در پی بررسی چهار ماهه تأثیر دویدن بر اضطراب و افسردگی در مقایسه با یک داروی ضد افسردگی رایج بدست آمده است.
SSRI ها (مهارکنندههای انتخابی بازجذب سروتونین) با افزایش سطح سروتونین، یک انتقال دهنده عصبی که نقش کلیدی در تنظیم خلق و خو، افسردگی و اضطراب دارد، کار میکنند.
اما در میان ۱۴۰ بیمار مبتلا به افسردگی، آنهایی که درگیر دویدن گروهی منظم بودند- یعنی دو یا سه دفعه دویدن ۴۵ دقیقهای در هفته- میزان افسردگی شأن کمی بیشتر از کسانی که داروی SSRI اسیتالوپرام (Lexapro) مصرف میکردند، کاهش یافت.
و کسانی که افسردگی خود را با ورزش درمان کردند، پاداش بیشتری دریافت کردند و و سلامت جسمانی شأن نیز بهبود یافت.
به گفته «برندا پنینکس»، نویسنده این مطالعه از مرکز پزشکی دانشگاه آمستردام در هلند، «این گروه همچنین وزن شأن کاهش یافت، بهبود در تناسب اندام داشتند و ضربان قلب و فشار خون شأن کاهش یافت. در گروه دارویی این فواید مشاهده نشد.»
به گفته او، یافتهها نشان میدهند که «ما باید توجه بیشتری به بهبود سبک زندگی در مراقبتهای بهداشت روانی داشته باشیم».
همه بیماران در این مطالعه با افسردگی و یا اضطراب دست و پنجه نرم میکردند.
بیشتر بخوانید
بیماریهای روان؛ تعرفههایی که رعایت نمیشود و بیمهای که پوشش نمیدهد
هنگامی که دو گزینه مطرح شد، تقریباً دو سوم تصمیم گرفتند با جلسات دویدن که به طور منظم در یک دوره چهار ماهه برنامه ریزی شده بود، با افسردگی خود مقابله کنند. یک سوم باقیمانده مصرف اسیتالوپرام را انتخاب کردند.
این تیم خاطرنشان کرد که در هر دو گروه بیمارانی وجود داشتند که هیچ فایدهای از این شیوهها در کاهش افسردگی یا اضطراب نداشتند.
در واقع، تنها بیش از ۴ نفر از هر ۱۰ بیمار (۴۴٪) در هر دو گروه دویدن و دارو، افزایش سلامت روان را تجربه کردند.
اما آنهایی که در گروه دویدن بودند هم کمی وزن کم کردند و هم اندازه دور کمرشان کاهش یافت. بهبود در فشار خون و عملکرد کلی قلب نیز مشاهده شد.
این مورد در بین کسانی که از اسیتالوپرام استفاده میکردند مشاهده نشد.
اما یک جنبه منفی در گروه دویدن مشاهده شد: احتمال اینکه یک بیمار در گروه دویدن، برنامه تمرینی خود را کامل انجام دهد، بسیار کمتر از بیمارانی بود که اسیتالوپرام را انتخاب کردند. بین ۵۲ تا ۵۸ درصد از دوندگان روال دویدن خود را در طول دوره مطالعه حفظ کردند، در حالی که این میزان در گروه دارو ۸۲ تا ۸۵ درصد بود.
منبع: مهر