- داروهای فشار خون خطر شکستگی استخوان در افراد مسن را دو برابر میکند!
- این نوع از سکته در تابستان بیشتر رخ میدهد
- بهبود کیفیت زندگی بیماران دیابتی با انسولینهای نسل جدید
- ماجرای تجهیزات پزشکی قاچاق در ایران هلث/ واکنش سازمان غذا و دارو
- تشکیل کارگروه مقابله با سقط عمدی جنین
- سیستم ایمنی انسان تحت تاثیر سلامت خواب/چرا بیخواب میشویم؟
- خواب دیدن در پردازش تجربیات بد موثرند
- مردان بیشتر از زنان در برابر دیابت آسیب پذیرند
- اختلال استرس پس از سانحه احتمال دندان قروچه را ۳ برابر می کند
- ۵۷ میلیون ایرانی تحت پوشش برنامه سلامت خانواده
- نقش الکتروتراپی در کاهش درد و التهاب
- دلیل اینکه زنان بیشتر آلزایمر میگیرند چیست؟
- راهکارهای کاهش کلسترول چیست؟
به گزارش سرطان نیوز، به نقل از مدیکال نیوز، محققان گزارش میدهند که هورمون استرس که در نمونههای مو یافت میشود ممکن است به پیش بینی افرادی که در معرض خطر بیماریهای قلبی عروقی هستند کمک کند.
به نظر میرسد که این ارتباط در میان بزرگسالان جوان قویتر باشد، یافتهای که برخی از کارشناسان را شگفت زده کرد.
کارشناسان خاطرنشان میکنند که استرس را میتوان با عوامل سبک زندگی مانند خواب، ورزش و مدیتیشن کاهش داد.
در این مطالعه، دانشمندان از ۶۳۴۱ نمونه مو از ۱۶۷۰۰۰ شرکت کننده بزرگسال از جمعیت شمالی هلند استفاده کردند.
محققان نمونههای مو را مورد آزمایش قرار دادند و شرکتکنندگان را بهطور متوسط ۵ تا ۷ سال دنبال کردند تا رابطه بلندمدت بالقوه بین هورمونهای استرس و سلامت قلب و عروق را ارزیابی کنند.
بیشتر بخوانید
بایدهای مراقبت از پوست مخصوص ۳۰ سالههای پرمشغله کدامند؟
نویسندگان خاطرنشان کردند که مو دارای گلوکوکورتیکوئیدهای طولانی مدت از جمله کورتیزول مو و کورتیزون مو است که در گذشته با چاقی و پارامترهای متابولیک قلبی مرتبط بوده است.
به گفته محققان، کورتیزول کلسترول، قند خون و فشار خون را افزایش میدهد که همه اینها خطر بیماری قلبی را افزایش میدهد.
در طول دوره پیگیری، ۱۳۳ مورد رویداد قلبی عروقی وجود داشت. مهمترین ارتباط برای کورتیزون مو و در افراد جوان بود.
افرادی که سطوح کورتیزون بالاتری در درازمدت داشتند، دو برابر بیشتر در معرض حوادث قلبی عروقی مانند سکته مغزی یا حمله قلبی بودند.
این خطر برای افراد بالای ۵۷ سال سه برابر بیشتر بود. با این حال، در افراد ۵۷ سال و بالاتر، سطح هورمون با بیماری قلبی عروقی ارتباط قوی ای نداشت.
به گفته محققان، تحقیقات بیشتری برای تایید نتایج از طریق تحقیقات مستقل و کشف مکانیسمهای اساسی مورد نیاز است.