- سی و چهارمین کنگره سالیانه جامعه پزشکان متخصص داخلی ایران آغاز به کار کرد
- بیمار تالاسمی؛ از درد تا دارو/ ماجرای ۲۰۰۰ میلیارد تومان کمک مالی
- زنان در مقایسه با مردان سالهای بیشتری درگیر بیماری هستند
- زنگ خطر شیوع روزافزون دیابت/غربالگری ۷۴ درصد از جمعیت بالای ۱۸ سال کشور
- حفظ تناسب اندام سلامت روان کودکان را تقویت میکند
- خشم و عصبانیت ریسک بیماریهای قلبی را افزایش میدهد
- آپنه خواب با صرع در اواخر عمر مرتبط است
- درمان رایگان مصدومان تصادفی / پرداخت ناقص سهم وزارت بهداشت از بیمه شخص ثالث
- درمان قطعی ناباروری با دانش بومی/ ایران جزو ۱۰ کشور برتر جهان در درمان نازایی
- جزییات واکسیناسیون پنوموکوک و روتاویروس برای کودکان
- نوجوانان محبوب به ویژه دختران کمتر می خوابند
به گزارش سرطان نیوز، سلولیت چشمی عبارت است از التهاب بافت حفره چشمی به دلیل عفونتهای ویروسی، قارچی یا باکتریایی که معمولاً از ساختمانها و بافتهای عفونی مجاور به خصوص سینوسهای عفونی به چشم منتقل میشود و از علائم آن تورم، قرمزی، پر خونی، درد در ناحیه چشم و افزایش گلبولهای سفید خون در این بیماران است.
علت بروز سلولیت چشمی
سلولیت چشمی از سرایت عفونت از دستگاه تنفسی فوقانی یا گسترش مجاورتی از کانونهای عفونی مجاور مثل گل مژه یا عفونت مجرای اشکی یا سینوزیت و همچنین آسیبهای موضعی پوست، آبسه، گزش حشرات یا زرد زخم ناشی میشود.
علائم سلولیت چشمی
تورم، قرمزی، پر خونی، درد در ناحیه چشم و افزایش گلبولهای سفید خون از علائم اصلی این بیماران است و علائم دیگر که ممکن است در بیماران دیده شود، شامل محدودیت حرکات چشم، کاهش دید و تب است.
نحوه درمان سلولیت چشم
درمان سلولیت چشمی شامل موارد زیر میشود:
- شروع آنتیبیوتیک درمانی
- استفاده از کمپرس گرم
- قطره ضد احتقان بینی در مواردی که ناشی از سینوزیت باشد.
در موارد نادر و شدید بیماری، درمان با آنتیبیوتیک پاسخ نمیدهد و درمان جراحی برای تخلیه آبسه و ترشحات عفونی سینوس استفاده میشود.
سلولیت چشمی به دلیل نزدیکی به مغز در صورت عدم درمان به موقع میتواند اثرات جدی و جبران ناپذیری ایجاد کند؛ بنابراین اهمیت درمان در شروع به موقع آن است.
بیشتر بخوانید
باید توجه کرد که دقت در درمان به موقع و سریع بیماریهای عفونی در عفونتهای اطراف چشم نقش عمدهای در پیشگیری دارد.
بنابر اعلام روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران، سلولیت چشمی خفیف در کودکان اغلب به صورت سرپایی و با تجویز آنتیبیوتیکهای خوراکی و با پیگیری با فواصل نزدیک درمان میشود، اما در کودکان کمتر از یکسال یا در مواردی که بیماری همراه با علائم شدید مانند تب بالا، استفراغ و بیحالی است حتماً به بستری در بیمارستان و تجویز آنتیبیوتیک وریدی نیاز است.