- احتمال مرگ زودهنگام مردانی که تستوسترون پایینی دارند!
- مسواک معمولی بهتر است یا برقی
- یوگا میتواند به قوی ماندن بیماران قلبی کمک کند
- کارگران فضای باز با خطر سرطان پوست مواجه هستند
- رشد ۷۰ درصدی بودجه تعرفههای خدمات پرستاری
- صرفه جویی در هزینهها با اجرای برنامه سلامت خانواده
- باورهای غلط در مورد دندان عقل؛ چه زمانی برای کشیدن آن اقدام کنیم؟
- سیگار کشیدن در بارداری احتمال چاقی نوزاد را افزایش میدهد
- سهم بیمه سلامت در خدمات سرپایی قابل دفاع نیست
- بارزترین نشانههای وسواس را بشناسید
- امنیت و سلامت خون اهدایی در ایران سطح بالایی دارد
- سهم ۳۵ درصدی بیماریهای قلبی و عروقی از کل مرگ و میرها در کشور
- سیل خروشان دیابت در کشور/درمان چاقی کار ساده ای نیست
- علت درد شدید چشم چیست؟
به گزارش سرطان نیوز، به نقل از ساینس دیلی، مطالعه محققان دانشگاه ایالتی واشنگتن نشان داد موشهای صحرایی نر که داروی «ایفوسفامید» را در دوران نوجوانی دریافت کردهاند، فرزندان و نوههای با افزایش احتمال ابتلاء به بیماری داشتهاند.
در حالی که تحقیقات دیگر نشان داده است که درمانهای سرطان میتواند احتمال ابتلاء به بیماریهای دیگر را در بیماران در سنین بالاتر افزایش دهد، این یکی از اولین مطالعات شناخته شده است که نشان میدهد این آسیب پذیری میتواند به نسل سوم فرزندان هم منتقل شود.
«مایکل اسکینر»، سرپرست تیم تحقیق، میگوید: «یافتهها حاکی از آن است که اگر بیمار شیمیدرمانی دریافت کند و بعداً صاحب فرزند شود، نوهها و حتی نتیجههایش ممکن است به دلیل قرار گرفتن در معرض شیمیدرمانی اجدادشان، مستعد ابتلاء به بیماری شوند.
بیشتر بخوانید
طب سوزنی در کاهش کمردردِ دوران بارداری موثر است
اسکینر تاکید کرد که این یافتهها نباید بیماران سرطانی را از انجام شیمی درمانی منصرف کند زیرا میتواند یک درمان بسیار مؤثر باشد. داروهای شیمی درمانی سلولهای سرطانی را از بین میبرند و از تکثیر آنها جلوگیری میکنند، اما عوارض جانبی زیادی دارند زیرا کل بدن از جمله سیستم تولیدمثل را تحت تأثیر قرار میدهند.
با توجه به نتایج این مطالعه، محققان توصیه میکنند بیماران سرطانی که قصد دارند بعداً بچه دار شوند، اقدامات احتیاطی مانند استفاده از انجماد برای منجمد کردن اسپرم یا تخمک قبل از انجام شیمی درمانی انجام دهند.
این واقعیت که این تغییرات را میتوان در فرزندان و نوهها مشاهده کرد، که هیچ تماس مستقیمی با داروی شیمی درمانی نداشتند، نشان میدهد که اثرات منفی از طریق وراثت اپی ژنتیک منتقل شده است.
اسکینر میگوید: «افزایش دانش و آگاهی از تغییرات اپی ژنتیک شیمی درمانی میتواند به اطلاع بیماران از احتمال ابتلاء به بیماریهای خاص کمک کند و امکان راهبردهای پیشگیری و درمان زودتر را ایجاد نماید.