بیماری لثه مادر در بارداری احتمال زایمان زودرس را افزایش می دهد

به گزارش سرطان نیوز به نقل از هلث دی نیوز، این مطالعه التهاب و میکروب‌های دهانی ۳۳ زن را که نوزادانشان قبل از هفته ۳۷ بارداری متولد شده بودند، با ۴۴ زن که زایمان کامل داشتند، مقایسه کرد.

دکتر «والنتین بارتا»، سرپرست تیم تحقیق از بیمارستان دانشگاه هایدلبرگ در آلمان، گفت: «ما مشاهده کردیم زنانی که زایمان زودرس داشتند، در مقایسه با همسالان خود با حاملگی کامل، اغلب لثه‌های ملتهب، همراه با از دست دادن بافت نگهدارنده اطراف دندان‌هایشان داشتند.»

بارتا افزود: «در صورت تأیید، این نتایج می‌تواند پیامدهایی برای جلوگیری از زایمان زودرس داشته باشد، که در ۱۰ درصد از تولدها اتفاق می‌افتد و تا ۷۵ درصد از مرگ‌های جنینی و بیش از ۵۰ درصد از اختلالات رشدی در کودکان را تشکیل می‌دهد.»

بیماری لثه که پریودنتیت نیز نامیده می‌شود، از طریق یک عفونت میکروبی ایجاد می‌شود. مشخصه آن لثه قرمز، خونریزی، التهاب و گاهی تورم است که ناشی از پاسخ بدن به تجمع ناسالم باکتری روی دندان است. چنین التهاب مزمنی می‌تواند باعث ایجاد شکاف در اطراف دندان، تخریب بافت‌های نگهدارنده و استخوان و در نهایت از دست دادن دندان شود.

برای این مطالعه، محققان اطلاعاتی در مورد سن زنان، عادات سیگار کشیدن، شرایط سلامتی و داروها جمع آوری کردند. آنها خونریزی لثه، از دست دادن چسبندگی در هر یک از چندین دندان را ارزیابی کردند.

بارتا در ادامه افزود: «التهاب اطراف دندان‌ها باعث می‌شود که بافت‌های نگهدارنده به طور دائم از سطح دندان جدا شوند.»

این تیم همچنین نمونه‌های پلاک را جمع آوری کردند و از توالی یابی ژن برای شناسایی گونه‌های باکتریایی استفاده کردند.

محققان دریافتند زنانی که زایمان زودرس داشتند به طور قابل توجهی از دست دادن چسبندگی دندان، پلاک‌های بیشتر به اندازه ۴ میلی متر یا بیشتر، و جمعیت‌های مختلف باکتری روی و زیر دندان‌ها داشتند.

بارتا گفت: «ما دریافتیم که مادران با زایمان زودرس در مقایسه با مادران با بارداری کامل بیشتر احتمال دارد که بافت‌های حمایتی اطراف دندان‌ها را از دست بدهند، همچنین نسبت بیشتری از پلاک‌های عمیق و باکتری‌های دهانی ناسالم داشته باشند.»

وی افزود: «وزن نوزاد هنگام تولد برای مادران مبتلا به پریودنتیت در مقایسه با مادران دارای سلامت دهان و دندان یا فقط دارای خونریزی لثه اما بدون پاکت پاتولوژیک (لثه) به طور قابل توجهی کمتر بود.»

برای تأیید این یافته‌های اولیه به مطالعات بزرگ‌تری نیاز است. تحقیقات قبلی نیز یافته‌های مشابهی را به همراه داشته است.