- نقش الکتروتراپی در کاهش درد و التهاب
- دلیل اینکه زنان بیشتر آلزایمر میگیرند چیست؟
- راهکارهای کاهش کلسترول چیست؟
- بیمه سلامت برای درمان ناباروری زوجین چه کرده است؟
- این مدلی بخوابید سکته می کنید!
- ابطال یک دستورالعمل غیرقانونی معاون وزارت بهداشت درباره برخورد با تخلف پزشکان
- حداکثر زمان استفاده از مسواک چند ماه است
- تلاش می کنیم کام ملت با فرزندآوری آسان شیرین شود
- چگونه با طب سنتی اضطراب را درمان کنیم؟
- توسعه برنامه سلامت خانواده در انتظار بودجه / آمادگی قرارداد با پزشکان بخش خصوصی
- کاربرد ژن درمانی برای درمان تبخال
- احتمال مرگ زودهنگام مردانی که تستوسترون پایینی دارند!
- مسواک معمولی بهتر است یا برقی
- یوگا میتواند به قوی ماندن بیماران قلبی کمک کند
به گزارش سرطان نیوز، در تجزیه و تحلیل ۲۶ مطالعه، محققان دریافتند زنان با سابقه خانوادگی تشخیصهای روانپزشکی در معرض خطر افسردگی پس از زایمان قرار دارند. به طور متوسط، احتمال ابتلای آنها به این بیماری دو برابر بیشتر از زنانی بود که چنین سابقه خانوادگی ندارند.
محققان اذعان دارند یافتهها به این معنا نیست که سابقه خانوادگی برخی از زنان را محکوم به افسردگی پس از زایمان میکند.
«مت ماری زاچر کیلدسن»، محقق ارشد از دانشگاه آرهوس در دانمارک، گفت: «داشتن یک عامل خطر به طور خودکار منجر به افسردگی پس از زایمان نمیشود. اما مهم است که بدانیم چه عواملی برخی از زنان را در برابر این بیماری آسیبپذیرتر میکند.»
طبق دستورالعملهای توصیه شده، همه مادران جدید باید از نظر افسردگی پس از زایمان، هم توسط متخصص زنان و زایمان و هم توسط متخصص اطفال نوزادشان، یعنی پزشکی که ممکن است اغلب آنها را ویزیت کند، غربالگری شوند. آکادمی اطفال آمریکا غربالگری مادران را در طول معاینات معمول نوزادان در شش ماه اول زندگی توصیه میکند.
اما در حالی که هر تازه مادری میتواند به افسردگی مبتلا شود، عواملی وجود دارند که این خطر را افزایش میدهند. این موارد شامل سابقه افسردگی قبل از بارداری یا حمایت اندک از طرف خانواده و دوستان است.
به گفته محققان، به نظر میرسد سابقه خانوادگی هر گونه بیماری روانپزشکی، نه تنها افسردگی، مهم است.
در مورد اینکه چرا سلامت روان اعضای خانواده اهمیت دارد، کیلدسن میگوید: «تحقیقات گذشته نشان میدهد که ترکیبی از ژنها و محیط نقش دارند. اعضای خانواده ممکن است ژنهایی مشترک داشته باشند که آنها را در برابر شرایط روانپزشکی آسیبپذیرتر میکند و همچنین ممکن است تجربیات زندگی مشترکی داشه باشند.»