نقش گفتاردرمانگران در کنترل اختلال طیف اوتیسم

به گزارش گروه بهداشت و درمان سرطان نیوز؛  صادق روشندل، با عنوان این مطلب که اختلال طیف اوتیسم یک اختلال نورولوژیک یا رشدی عصبی است که تأثیر مستقیم بر رفتار و تعامل اجتماعی فرد دارد، گفت: افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است مشکلاتی در برقراری ارتباط کلامی، تعاملات اجتماعی، و تحلیل مسائل پیچیده و عملکرد اجرایی داشته باشند.

وی افزود: علائم اوتیسم می‌تواند در هر فرد متفاوت باشد و درجات شدت آن نیز متغیر است، به برخی از علائم اوتیسم اشاره کرد و افزود: مشکلات در برقراری ارتباطات کلامی، عدم توانایی در تفهیم و تعبیر احساسات دیگران، حرکات تکراری و کلیشه‌ای، حساسیت شدید به تغییرات محیطی، عدم توانایی در برقراری ارتباط چشمی، علاقه شدید به روال‌ها و روتین‌ها و نقص در مهارت‌های شناختی؛ از جمله علائم اوتیسم هستند.

رئیس کمیته فنی انجمن گفتاردرمانی ایران، با عنوان این مطلب که اختلال طیف اوتیسم یک اختلال مزمن است و کاربرد واژه بیماری برای توصیف آن صحیح نیست، افزود: در حال حاضر هیچ درمان دائمی برای اوتیسم وجود ندارد، اما با مدیریت مناسب و استفاده از روش‌های توانبخشی، مانند گفتاردرمانی و کاردرمانی، می‌توان بهبود قابل توجهی در علائم آن داشت.

روشندل تاکید کرد: یکی از فاکتور‌های مهم در درمان و توانبخشی اوتیسم مداخله زودهنگام از بدو تشخیص و همان سنین ۲ الی ۳ سالگی توسط گفتاردرمانگر و کاردرمانگر است.

وی ادامه داد: آسیب شناسان گفتار و زبان (گفتاردرمانگران) نقش مهمی در درمان و توانبخشی اختلالات طیف اوتیسم دارند. آن‌ها با استفاده از روش‌های توانبخشی و آموزشی، به کمک افراد مبتلا به اوتیسم در بهبود مهارت‌های زبانی، گفتاری ارتباطی و اجتماعی آن‌ها می‌پردازند.

روشندل به نقش گفتاردرمانگران در درمان اختلالات طیف اوتیسم اشاره کرد و گفت: ارزیابی و تشخیص؛ گفتاردرمانگران با انجام ارزیابی‌های تخصصی شامل آزمون‌های استاندارد تشخیصی، گفتاری و زبانی، به تشخیص دقیق توانایی‌ها و نیاز‌های زبانی و گفتاری فرد مبتلا به اوتیسم می‌پردازند.

وی افزود: طراحی برنامه‌های توانبخشی؛ بر اساس نیاز هر فرد، گفتاردرمانگران برنامه‌های توانبخشی مناسب برای بهبود مهارت‌های گفتاری، زبانی و ارتباطی فرد را طراحی و اجرا می‌کنند.

روشندل ادامه داد: آموزش مهارت‌های اجتماعی؛ گفتاردرمانگران به فرد مبتلا به اوتیسم کمک می‌کنند تا مهارت‌های اجتماعی خود را تقویت و بهبود یابند، از جمله می‌توان به برقراری ارتباط چشمی، تعاملات اجتماعی و فهم احساسات دیگران، اشاره کرد.

عضو هیأت مدیره انجمن علمی گفتاردرمانی ایران تاکید کرد: به طور کلی، گفتاردرمانگران با ارائه خدمات توانبخشی و آموزشی مناسب، به فرد مبتلا به اوتیسم کمک می‌کنند تا مهارت‌های زبانی، گفتاری و اجتماعی خود را بهبود بخشیده و استقلال فردی بیشتر و موثرتری در جامعه داشته باشد.

منبع:مهر