- شهید رییسی در خدمت به سلامت جامعه پیشگام بود
- امید به زندگی در جهان تا ۲۰۵۰ بیش از ۴ سال افزایش مییابد
- انتشار سویه مرگبارتر آبله میمون در آفریقا
- تغییر در مقررات بهداشتی بینالمللی برای مقابله با بیماریهای همهگیر
- چاپ سه بعدی لنز چشمی ساده میشود
- تجهیز بیش از ۱۰۰ آزمایشگاه تحقیقاتی با ابزارهای شناختی ایرانساخت
- مدیران حوزه سلامت شهادت رییس جمهور را تسلیت گفتند
- ارتباط استفاده از سیگار الکتریکی با صرف وقت در رسانههای اجتماعی
- فرهنگ غنی ایرانیان در اهدای عضو / جایگاه نخست ایران در آسیا
- تاثیر تغییرات زیستمحیطیِ جهان روی برخی عارضههای مغزی
- رفلاکس معده شایع ترین بیماری گوارشی کودکان / راه پیشگیری، دوری از هوای آلوده و محرک های آلرژی است
- داروهای فشار خون خطر شکستگی استخوان در افراد مسن را دو برابر میکند!
- این نوع از سکته در تابستان بیشتر رخ میدهد
- بهبود کیفیت زندگی بیماران دیابتی با انسولینهای نسل جدید
- ماجرای تجهیزات پزشکی قاچاق در ایران هلث/ واکنش سازمان غذا و دارو
به گزارش سرطان نیوز کمیته اضطراری سازمان جهانی بهداشت پنجشنبه آینده بهمنظور تعیین تدابیر ویژه برای مقابله با اوجگیری شیوع آبله میمیون در ۶۰ کشور جهان و بیش از همه در منطقه اروپا، تشکیل جلسه میدهد.
در بیانیه سازمان جهانی بهداشت آمده است که کمیته باید در مورد «جدیت موارد آبله میمون» و اعلام «وضعیت اضطراری سلامت عمومی در ابعاد بینالمللی» که بالاترین سطح هشدار این سازمان محسوب میشود، تصمیمگیری کند.
این نشست برای دومین بار تشکیل میشود؛ در نشست نخست در ۲۳ ژوئن (۲ تیر) این کمیته اعلام افزایش سطح هشدار را نپذیرفته بود. اما این بار تعداد موارد ثبت شده ابتلا به آبله میمون در ۶۰ کشور و به ویژه در اروپا افزایش یافته و از مرز ۱۰ هزار مورد ابتلا گذشته است.
بیشتر بخوانید:
آبله میمونی برای چه کسانی خطر بیشتری دارد؟
تدروس ادهانوم قبریسوس دبیرکل سازمان جهانی بهداشت بارها در مورد گسترش این بیماری در بخشهایی از دنیا که جزو مناطق بروز معمول این بیماری نبوده اند، ابراز نگرانی کرده و کشورهای درگیر را به اتخاذ تدابیر مناسب برای محدود کردن گسترش بیماری فراخوانده است.
وی روز سهشنبه در نشست خبری خود در ژنو گفت: مجدداً تأکید میکنم که باید برای متوقف کردن انتقال ویروس تلاش کنیم و به دولتها توصیه کنیم که ردیابی تماس را برای نظارت و مهار ویروس و نیز قرنطینه افراد مبتلا انجام دهند.
اولین مورد شناخته شده ویروس آبله میمونی در سال ۱۹۵۸ در بین میمونهایی که برای تحقیقات و پژوهش نگهداری شدند، مشاهده شد. ولی اولین مورد انسانی این بیماری در سال ۱۹۷۰ در آفریقا و در یک کودک شناسایی شد. زادگاه آبله میمونی در کشورهای مرکزی و غرب آفریقا و در مناطقی پوشیده شده از جنگلهای بارانی استوایی است چرا که مخزن این ویروس علاوه بر میمونها برخی از جوندگان نیز هستند که البته هنوز به صورت دقیق و کامل مخزن این ویروس شناسایی نشده است. اما به علت تماس بین انسان و حیوانات در این مناطق این بیماری به انسان سرایت کرده است.
بیشترین راه انتقال بیماری آبله میمونی، تماس نزدیک از جمله تماس پوست به پوست است. اما انتقال قطرهای از طریق تنفس، تماس انسان با حیوانات آلوده و خوردن گوشت آلوده نیز از دیگر راههای ابتلا به آبله میمون است. انتقال بیماری از طریق مادر به جنین نیز راه دیگر انتقال این ویروس است.
افراد مبتلا به آبله میمون اغلب علائمی مانند تب، بدن درد و بثورات را تجربه میکنند. اکثر آنها در عرض چند هفته بدون نیاز به مراقبت پزشکی بهبود مییابند.